choroszyD5

4.45

Rys. 20.49. Zasada konstrukcji frezarskich zespołów narzędziowych

20.36). Składa się on z płaskich tarcz 1, 2, 3 połączonych ze sobą za pomocą kołka 4 i śrub 5. Każda tarcza ma gniazda narzędziowe, w których mieści się płytka wieloostrzowa 6 zaciskana wkładką klinową 7 za pośrednictwem dwustronnej śruby z gwintem różnicowym 8. Ponadto w środkowej tarczy podobną wkładką klinową 9 jest zaciskany płaski opór 10. Wymiana ostrzy wymaga każdorazowo odkręcenia śruby 8, wyjęcia płytki, oczyszczenia gniazda i ponownego ułożenia płytki oraz zaciśnięcia wkładki klinowej 7 śrubą 8. Płytka przed zaciśnięciem powinna być dosunięta do dna kanałka, a następnie przesunięta wzdłuż głowicy aż do oporu. Zewnętrzne tarcze 1 i 3 mają gniazda nachylone pod kątem X_s = +15° i X_s = -15° względem osi głowicy. Ostrza te rozmieszczono w taki sposób, aby rozpoczynały pracę równocześnie, dzięki czemu uzyskuje się równoważenie osiowych sił skrawania. Środkowa tarcza jest wyposażona w ostrza napizemianskośne. Łatwość wykonania tarcz sprawia, że koszt zestawienia zespołów narzędzi omawianego rodzaju jest stosunkowo mały.

Obróbkę wykańczającą prowadnic wykonuje się na specjalnych wielowrzecionowych szlifierkach. Są także produkowane specjalne szlifierki bramowe umożliwiające obróbkę w jednym ustawieniu wszystkich powierzchni prowadnic łoża.