306
Rys. 15.49. Wykonanie podciąć: a - frezem kształtowym, b - zespołem frezów kątowych
wałka do liczby obrotów ffeza nacinanego ma się tak jak zwojowość ślimaka do liczby obrabianych wypustów. Wydajność frezowania obwiedniowe-go jest wielokrotnie większa od wydajności obróbki frezami tarczowymi.
Gdy wpusty dochodzą do kołnierza lub stopnia wałka o większej średnicy, stosuje się struganie, gdyż frezowanie nie może być stosowane ze względu na brak wybiegu dla frezu.
Rys. 15.51. Schemat przeciągania wielo-wypustów: 1 - przedmiot obrabiany, 2 - ząb przeciągacza, 3 - wzornik, 4 - sprężyna dociskająca ząb do wzornika
niowy w kierunku równoległym do osi wałka (rys. 15.50). Frez ślimakowy oraz nacinany wielowypust, który można uważać za bardzo szerokie koło o małej średnicy i małej liczbie zębów, zachowuje się przy tym jak zwyczajny ślimak i ślimacznica zestawione z sobą. Przy nacinaniu wie-lowypustów stosunek liczby obrotów obrabianego
Frez ślimakowy
Przedmiot obrabiany
Rys. 15.50. Schemat frezowania obwiedniowego wielowypustów
Wydajnym sposobem obróbki wielowy-pustów jest ich przeciąganie. Dwa naprzeciw siebie położone rowki kształtują wówczas przeciągacze, których ostrza są przemieszczane promieniowo zgodnie z zarysem wzorników (rys. 15.51). Dzięki temu metodę tę można stosować do obróbki nieprzelotowych wielowypustów.
Dokładność opisanych metod wynosi od 0,05 do 0,08 mm, co dla pasowań dokładnych jest niedostateczne i dlatego takie wałki są poddawane szlifowaniu lub wiórkowaniu.
Szlifowanie wałków wielowypustowych zależy od sposobu osiowania. Przy osiowaniu na małej średnicy szlifuje się boki i dno rowków. Do takiego szlifowania używa się bądź ściernicy kształtowej (rys. 15.52a), bądź zespołu ściernic (rys. 15.52b). Podczas