CIMG0467

Psychotanatologia 414

Psychotanatologia 414

i /~i.

kiej pomiędzy dobrem i złem, występująca u umierającego. (Por. M. Włodarski, Ars moriendi w literaturze polskiej XV i XVI w., Kraków 1937, s. 99).

PSYCHOTANATOLOGIA Za twórczynię tej gałęzi tanatologii uważa się Elisabeth Kiibler-Ross (Rozmowy o śmierci i umieraniu, Warszawa 1979; por. także E. Kiibler-Ross, Życiodajna śmierć, Poznań 1996).

Podobnie jak —*■ tanatopsychiatria, psychotanatologia zajmuje się stosunkiem człowieka do fenomenu, jakim jest śmierć. Przede wszystkim bada lęki, smutki, niepokoje i ich negatywny wpływ na ludzi umierających.

PSYCHOPOMPOZA

Jeden z elementów ceremonii pogrzebowej

jącym w jakiś sposób do obecnych wśród różnych krwawych widowisk rzym Publiczna egzekucja je siły władzy i wielkości pra sady dotyczą powieszenia, sie, ścięć i rozstrzelam Ostatnią publiczną egze w Aix-en-Provence (Francj

PUBLICZNA SEKCJA 2 Szczególna popularność pi cji zwłok przypada na XV połowy XVII w. miały cl tyczny. Prymamym zadań tomicznych spektakli” nie tylko odkrycie nieznanych ludzkiego ciała, lecz przt niesienie uciechy ludziom zwłok były swoistym teatn

<ll« nwnt—iltlłniMMlAjMlAlAwi