czącym go krzyżem 41,23 metra. W kuli na jego" szczycie znadują się relikwie Krzyża Świętego.
Ozdobą placu Świętego Piotra są też dwie piękne barokowe fontanny. Obie, każda o wysokości ośmiu metrów i obwodzie basenu mierzącym trzydzieści metrów, są ustawione na jednej linii ze wspomnianym obeliskiem. Jedną z nich wzniósł ostatni budowniczy bazyliki i twórca je i fasady, C. Maderna, drugą zaś, dziesięć łat po ukończeniu budowy placu, jego twórca - G.L. Bernini. Tryskająca na wysokość sześciu metrów woda jest doprowadzana do fontann z jeziora Bracciano akweduktem długości pięćdziesięciu ośmiu kilometrów. Ostateczne zakończenie kształtowania jednego z najwspanialszych w świecie zespołów urban is tyczn o-a rch itektoni-cznych, jakim jest bazylika Świętego
Piotra wraz z leżącym przed nią placem tego samego imienia, nie zakończyła się bynajmniej wówczas, przeszło trzysta] lat temu, kiedy to przy jego tworzeniu działali Bernini, Maderna i Fontana] Stało się to w czasach znacznie nam blizJ szych, wówczas, gdy w latach 1934-1937^ przez gęstą i ciasną zabudowę sąsiaduj jącej z Watykanem starej dzielnicy Bod go przebito szeroką i reprezentacyjną! arterię della Conciliazione, łączącą bazylikę z Zamkiem Świętego Anioła. Po-zwoliło to na należyte wyeksponowanie] wspomnianego zespołu, który dzięki temu można obecnie podziwiać tak, jak na to ze wszech miar zasługuje - z róż-| nych odległości, w jego całej, nie zakłóconej już żadnymi wizualnymi przeszkodami, wspaniałej, monumentalnej architektonicznej urodzie.