CCF20130221017

w gruncie wraz z mniejszymi jest 60% do średnicy cząstek (J_[0, których w gruncie wraz z mniejszymi jest 10%

U = ^-.    (4.2)

^10

Wielkości te wyznacza się z krzywej uziarnienia (rys. 4.1). W zależności od wielkości U rozróżniamy:

U< 5 - grunt równoziórnisty,

5 < U < 15 - grunt różnoziarnisty,

U> 15 - grunt bardzo różnoziarnisty.

FRAKCJE

Rys. 4.1. Krzywe uziarnienia:

1 - grunt kamienisty, 2 - żwir, 3 - pospółka gliniasta, 4 - piasek średni, 5 - glina, 6 - pył, 7 - il

2.3.1. Zasada wykorzystania trójkąta Fereta

Nazwę gruntu, w którym sumaryczna zawartość frakcji kamienistej i żwirowej nie przekracza 10%, ustalamy korzystając z trójkąta Fereta (rys. 4.2). W tym celu obliczamy najpierw tzw. frakcje zredukowane według wzorów:

- piaskowa zredukowana /

pt luwii /redukowana f„

(4.4)

(4.5)

^f* 100-(/*+/*)’

ilmsn /redukowana f_t

7=-—-

' ioo-(7 +/,)’

Rys. 4.2. Trójkąt Fereta

lu	Intkcju	iłowa,
u	li ukoją	pyłowa,
f.	Intkcja	piaskowa,
h	frakcja	żwirowa,
(ł	frakcja	kamienista.

I u/dy bok trójkąta równobocznego oznacza frakcję zredukowaną od 0 + 100%. • 'iiiwmlząc z punktu wyrażającego zawartość danej frakcji prostą równoległą do •Ipowiedniego boku i powtarzając te czynności dla dwóch pozostałych uzyskuje-m, punkt przecięcia. Obszar, w którym ten punkt wypadnie określa rodzaj gruntu.

35