CCF20130221018

Jeżeli sumaryczna zawartość frakcji kamienistej i żwirowej przekracza 10%, grunt zaliczamy do grupy gruntów gruboziarnistych:

-    żwir f_k +f > 50% , f <, 2%,

-    żwir gliniasty f_k+f_t> 50%, / >2%,

-    pospółka 50% > f_k + f_ż > 10%, f_t < 2%,

-    pospółka gliniasta 50% >f_k+fj> 10%, f_; > 2%.

3. ANALIZA AREOMETRYCZNA

3.1. Zasada oznaczania

W analizie areometrycznej (prowadzonej dla cząstek o średnicach zastępczych mniejszych niż 0,06 -s- 0,074 mm) wykorzystuje się prawo Stokesa, który ustalił, żo drobne cząstki kuliste opadają w cieczach z prędkością jednostajną określoną wzorem

y _ -^r2{Ps ~P_w)s _ (fis ~Pw)gd    .ą _f

9 r)    1877    ¹ '

gdzie:

V - prędkość opadania cząstek [cm/s¹], g - przyspieszenie ziemskie [cm/s²], r - promień cząstki [cm], d - średnica cząstki [cm],

p_s - gęstość właściwa szkieletu gruntowego [g/cm³], p_w - gęstość właściwa cieczy [g/cm³],

7) - współczynnik lepkości dynamicznej cieczy; dla wody przy temperaturze 15°C równa się 1,14 [N s/m²].

Ponieważ jednocześnie (zgodnie z rysunkiem 4.3)

V = j,    (4.7)

gdzie:

H - głębokość mierzona od poziomu wody [cm], t - czas opadania [s],

to, na głębokości H po upływie czasu t nie będzie cząstek równych lub większych od d, których średnicę wylicza się na podstawie wzoru

d =

I 18 7 H

i(ps-pw) gt

(4.8)

i iii.iilmiiii c/,ustek towarzyszy zmniejszanie gęstości objętościowej zawiesiny, 11 i.| mli i/y się przy pomocy arcometru (rys. 4.3).

a)    b)

mm

|i i I I Schemat pomiaru gęstości zawiesiny za pomocą areometru: a) areometr, b) pomiar: | cylinder z zawiesiną, 2 - areometr (//, - głębokość zanurzenia środka wyporu nurnika mi 1'imietm, e - poprawka na menisk)

(lęslość zawiesiny określa zależność

(4.9)

Pz

Hil/lo:

m_s    masa szkieletu [g],

m„,    masa wody [g],

I    objętość zawiesiny [cm³].

Masę wody można określić następująco

™_w=(K~K)Pw =

v

Ps J

(4.10)

37