C

W 1916 roku w N iemczech zaprojektowano kilka nowych samolotów myśliwskich, mających zastąpić dotychczas użytkowane jednopłatowce typu Fokker i Pfalz. Jedną z tych maszyn był dwupłatowy Albatros D. I, oblatany w kwietniu 1916 roku, charakteryzujący się starannie opracowanym aerodynamicznym kadłubem. Osiągi samolotu były zadowalające, w związku z czym już w lipcu tego roku uruchomiono produkcję seryjną. Wkrótce pojawiły się udoskonalone wersje: Albatros D. II, D. III i D. V. Od jesieni 1916 do połowy 1918 roku samoloty tego typu znajdowały się na wyposażeniu większości niemieckich eskadr myśliwskich, ciesząc się dobrą opinią wśród pilotów. Zainteresowały się nim także Austro-Węgry. Pod koniec 1916 roku zakłady Ósterreichische Flug-zeugfabrik AG (Oeffag) podjęły jego licencyjną produkcję. Austriackie Albatrosy różniły się od

9 - 1996 r.

maszyn niemieckich przede wszystkim silnikiem o większej mocy oraz innymi drobnymi udoskonaleniami.

W 1919 roku polskie lotnictwo wojskowe zakupiło 38 maszyn typu Albatros D. III (Oef) pochodzących z zakładów Oeffag. Samoloty te znalazły się na wyposażeniu dwóch eskadr myśliwskich: 7 Kościuszkowskiej i 2 (później 13) Wielkopolskiej. W 1920 roku, w czasie wojny z Rosją Sowiecką, Albatrosy wspierały działania wojsk polskich wykonując głównie zadania szturmowe, do których zresztą nie były przystosowane. Wyjątkową jednostką tego okresu była 7 Eskadra Kościuszkowska, która składała się w większości z pilotów amerykańskich. Dowódcą jej był mjr pil. Cedric E. Faunt Le Roy, który w czasie pierwszej wojny światowej był oblatywaczem i członkiem komisji odbierającej samoloty z wytwórni francuskich dla eskadr amerykańskich.

Albatros D. III (Oef) był klasycznym, jednomiej-

scowym dwupłatem myśliwskim. Kadłub miał konstrukcję drewnianą, pokrytą sklejką. Skrzydła także drewniane, kryte płótnem. Płat górny i dolny były połączone ze sobą słupkami stalowymi w kształcie litery „V”. Napęd samolotu stanowił 6-cylindro-wy silnik rzędowy Au-stro-Daimler Dm o mocy 185 KM. Podwozie trójpodporowe, stałe z płozą ogonową. Uzbrojenie samolotu składało się z dwóch zsynchronizowanych karabinów maszynowych Schwarz-lose kal. 8 mm.

kładności, zwłaszcza przy montażu płatów oraz wielu drobnych elementów. Przed przystąpieniem do wykonania trzeba zapoznać się z treścią instrukcji budowy i rysunkami montażowymi. Do pracy będą nam potrzebne następujące narzędzia i materiały: nożyczki, nożyk do papieru, klej (Wikol, Butapren, Fłermol itp.) tektura grubości 0,5-1,0 mm, drut średnicy 0,5-1,0 mm, linijka, tusz kreślarski i farby (do retuszy).

Uwagi wstępne

Model został opracowany w skali 1:33. Przedstawia on samolot dowódcy 7 Eskadry Kościuszkowskiej mjr. pil. Cedrica E. Faunt Le Roya. Nie jest on trudny w budowie, wymaga jednak dużej do-

Opis budowy

Budowę modelu rozpoczniemy od podklejenia tekturą grubości 1 mm wszystkich elementów znajdujących się na arkuszu 1. Stosując tektury innej grubości trzeba pamiętać o odpowiednim skorygo-MAŁY MODELARZ - 3