Diagnostyczny podział enzymów:
I, Sekrecyjne (wydzielnicze) wydzielane krwi db komórek, stanowią potwierdzenie prawidłowo zachodzących procesów anabolicznych. Procesy
SH '^^^pwadzające do uszkodzenia komórek/tkanek przyczyniają się do spadku aktywności tych enzymów w osoczu (np. esteraza cholinowa, czynniki kiZi^pnięcia, lipaza lipoproteinowa, ceruloplazmina).
2. indykatorowe (wskaźnikowe) w warunkach fizjologicznych charakteryzują się niewielką aktywnością w osoczu. Wzrost ich aktywności jest proporcjonalny do stopnia uszkodzenia narządów. Badają: aktywność enzymów narządowo specyficznych można zlokalizować miejsce zmian chorobowych. Na zakres uszkodzenia narządu wskazuje również aktywność izoenzymów pochodzących z różnych organelli komórkowych, izoenzymy cytoplazmatycme pojawiają się l~ jtiż przy niewielkich uszkodzeni ach komórek, natomiast obecność izoenzymów owiązanych z organellami komórek świadczy o ich poważnym uszkodzeniu. Enzymy indykatorowe dzielimy na:
* narządowo specyficzne - np. wątrobowe (dehydrogenaza etanolowa, dehydrogenaza sorbitolowa, dehydrogenaza mleczanowa (izoenzym 5), acylaza aktywowana kobaltem), mięśniach (kinaza f|p£, kreatynowa);
- narządowo niespecyficzne - enzymy cyklu pentozowego, enzymy glikolizy, enzymy cyklu Krebsa.
3. eksekrecyjne (wydalnicze) wydzielane są z wydalinami ustrojowymi. Wydzielające je komórki przekazują ich niewielką ilość również do krwi. W przypadku utrudnionego odpływu wydzielin (np. zaczopowanie przewodów wydzielniczych kamieniem lub guzem) obserwuje się wzrost ich aktywności we krwi, np. w fosfataza zasadowa, y-glutamylotranspeptydaza.