DSC00039 (3)

118

118

V

U

Rys. 127. Mechanizm różnicowy zastosowany do wciągarki dźwignicoie;

Rys. 128. Przekładnia różnicowa zastosowana do napędu pojazdów

rozwiązaniu napędu odpowiednio silnik jeden lub drugi, albo obydwa razem. Odwrotną właściwość przekładni różnicowej, przekazywania mocy od jednego silnika na dwa niezależne koła jezdne, wykorzystano w powszechnie znanym "dyferencjale" samochodowym (rys. 128).

Określanie przełożeń przekładni obiegowych

Określanie przełożeń należy do podstawowych zagadnień analizy prz«" kładni obiegowych. W fazie doboru i projektowania takich przekładni i®' teresujemy się stosunkiem prędkości kątowych członu czynnego i biernej Zwykle są nimi jarzmo i koła centralne, choć w szczególnych przypadkach zarówno członem czynnym, jak' i biernym mogą być koła obiegowe. Wszelki⁹ przełożenia w przekładniach obiegowych można określać różnymi metodanii z których do bardziej znanych należą: metoda analityczna (Willisa), ta* blicowa (Swampa) oraz graficzna Kutzbacha. Wymienione metody omówimy a* przykładzie przekładni przedstawionej na rys. 129. Znamy tu liczby zę-