DSC00042

121

121

jnteresujące nas obroty koła 1

nich rubrykach wiersza 2 tabeli 7» a następnie sumujemy obroty poszczę-jg^lnyoh członów w wierszu 3* Oczywiście, nj « njj » O, natomiast

Jak z tego widać, istotą metody tablicowej jest również sprowadzenie przekładni obiegowej do przekładni zwykłej w wyniku wstępnego obro-‘i całego mechanizmu o nj.

Metoda graficzna (Kutzbacha)

Metodę graficzną Kutzbacha analizy kinematycznej przekładni obiego-jsych przedstawimy na przykładzie tej samej przekładni (rys. 129). Korzy* stając z tej metody, dogodnie jest narysować tę przekładnię w rzucie na jplaszczyznę ruchu członów przekładni (rys. 130a). i oznaczyć przez O.

a)

b)

a

Rys. 130. Przykład graficznej metody (określania) przełożenia przekładni

obiegowej

A, B i C szczególne jej punkty — pary kinematyczne. Przy danych obro* tach nj jarzma J można obliczyć i w dowolnej podziałce ^ narysować Ygj x WjRj. Oczywiście, Wgj ■    zaś w punkcie C, przy nie

ruchomym kole 3, t_Cj «» w_C2 * O (rys. 130b). W tej sytuacji, przy znanych prędkościach dwóch punktów B i C koła 2, jest zdeterminowany ruch całego koła 2 (punkt C — chwilowym środkiem obrotu tego koła wzglę* dom podstawy), w szczególności zaś jest określony rozkład prędkości punktów leżących na średnicy CA, a tym samym prędkość punktu zazębienia A. Ponieważ w punkcie A    =>    , można więc również opisać ruch ko-

ła 1