Waala rośnie ilość miejsc czynnych, zjawiają się nowe miejsca wytwarzające coraz drobniejsze pęcherzyki. •
Z chwilą gdy pęcherzyk wytworzy się przy powierzchni ściany - zaczyn rosnąć, gdyż zwiększenie się jego rozmiarów Dowodu je zmniejszanie się nadciśnienia /ciśnienie nad po — wierzchnią wklęsłą jest niższe nad płaską/, a wskutek tego para wewnątrz niego staje się nienasycona w stosunku do otaczającej cieczy; ciecz zatem odparowuje do wewnątrz pęcherzyka. Wzrost pęcherzyka powoduje zwiększenie wyporu, który w pewnym momencie przewyższa siły powierzchni owe, utrzymujące pęcherzyk u por.lerzchni ścianki grzejnej. Według Jacoba proces formowania i wzrostu pęcherzyka u ściany grzejnej trwa około 1/40 sek, po czym pęcherzyk odrywa się i wędruje ku powierzchni. W tym czasie pęcherzyk rośnie dalej, a po upływie około 1/80 sek w tym samym miejscu powstaje następny pęche -
Weźmy pod uwagę oddawanie ciepła przez ściankę do wrzącej cieczy. Ilość ciepła oddawaną na jednostkę powierzchni ściany grzejnej można wyrazić wzorem
gdzie: <* - współczynnik konwekcji;
nt - różnica temperatury ścianki i pary nad wrzącą cieczą.
Współczynnik konwekcji przy wrzeniu ■zalety od tylu zmiennych, że dotąd praktycznie nie zdołano ustalić równań choćby w przybliżeniu ujmujących jego wartość. Stwierdzono jednakże, że jak i Pt wyraźnie zmieniają się w zależności od At. Zmiany te mają charakter ciągły a niekiedy i skokowy. Przede wszystkim przy małych różnicach a t współczynnik oc ma wartość niewielką. Początkowo wzrost A t powoduje również nieznaczny wzrost -S- i nieznaczny wzrost oc • Wrzenie jest powolne, powstaje jedynie niewielka ilość pęcherzyków pary. O przenikaniu
ciepła decyduje konwekcja naturalna i jej prawa wyrażone np» równaniem
Nu = 0,54 /Pr.Gr/1'4
Następnie w miarę wzrostu a t, gwałtownie rośnie <* , a zatem i -p-, a to dlatego, że wzrasta ilość miejsc aktywnych i
cc
s_
F
ilość pęcherzyków. Ponadto ciecz jest silnie mieszana pęcherzykami pary, co z kolei polepsza konwekcję. Proces ten nazywamy
Q1 1 10
Bys.49• Oddawanie ciepła przy wrzeniu.
100 1000
’Lkr
wrzeniem pęcherzykowym. Gdy At dalej rośnie, to w pewnym momencie, po osiągnięciu maksimum, następuje spadek wymiany ciepła, zmniejsza się zarówno jak i oc . Dzieje się to dlatego, że znaczną część powierzchni grzejnej zajmuje źle przewodząca ciepło
warstwa pary. go.
Jest to okres wrzenia warstewkowego nietrwałe-
Wreszcie przy dalszym powiększaniu a t, warstwa pary w sposób trwały pokrywa powierzchnię grzejną i «- pozostaje stałe, ale niewysokie. Ciepło przenikające przez ścianę będzie jednak wzrastać wskutek zwiększania się At.
Dla procesu wrzenia wody można sporządzić następujące zestawienie wartości oc w zależności od A t:
At < 5°C odpowiada konwekcji oc <1000 kcal/m^.h»°C
swobodnej
At od5°C425°C wrzenie pęcherzykowe oc- 10^-40.10^
A t = 25°C obciążenie krytyczne c<^BT - 40.10^
At >. 25°C wrzenie warstewkowe oc 2.10^
77