właściwą: [a]£° a-D-glukozy = +112°, a p-D-glukozy [a£° = +19°. _NQSzą_o.Q£__riaiwę~Jorm,_anomerycznych .albo anomerów.. Samo zaś zjawisko przechodzenia jednej formy w drugą .nosi nazwę mutarotacjij zachodzi _w ^roztworach.. Zjawisko to staje się jeszcze bardziej zrozumiałe, jeżeli płaskie wzory projekcyjne Fischera zastąpi się perspektywicznymi wzorami Hawortha.
a-D-glukoza p-D-glukoza
Anomerja jęstęęchą_chąrąktęrystyczną monosacharydów; wszystkie .wykazują..mutetQtację_YtJjBZtwprącb, przy czym należy pamiętać, że cyklizacja cukrowców może odbywać się do pięcioczłonowych pierścieni heterocyklicznych pochodnych furanu lub sześcioczłonowych pochodnych piranu. Aldozy częściej tworzą formy piranowe, zaś ketozy -furanowe.
a-D-glukopiranoza a-D-fruktofuranoza
W perspektywicznych wzorach Hawortha sześcioczłonowy pierścień przedstawiony jest jak płaski sześciokąt, podczas kiedy w rzeczywistości podlega ona zmianom konformacyjnym wynikającym z energetycznie korzystniejszej formy. Pierścienie pięcioczłonowe sacha-rydów są niemal płaskie, nie odbiegają więc od wzorów Hawortha.
Obok poznanych już form izomerii przestrzennej węglowodanów, jak izomeria optyczna, tworzenie izomerycznych anomerów, powstawanie izomerów konformacyjnych, w cukrach prostych zachodzi specyficzna izomeryzacja, nazywana epimeryzacją. jpecha char rakterystyczną tej przemi.any_jest, przegrupowanie podstawników.przy węglu 1 i 2 heksoz. Podstawniki przy pozostałych, atomach węgla nie_ podlegają żadnej jarzejriianie^Ejajmeryzac:ją pozwala na otrzymania. mieszaniny epimerów (cukrów prostych, różniących się budową przy 1 i 2 węglu) ,w yyyniku..ogrzewania cukru prostego z rozcieńczonym ługiem. Izomeria ta jest możliwa dzięki tworzeniu się formy endiolowej wspólnej dla kilku heksoz.
CHjOH
C-0
HO-Ć—H HO-H-Ć-OH H-C-OH dlHjOH
O—C—H /,
0—(ł—H #
HO-C-H
H-i-OH
H-C-OH
CH.OH
O-fruktoza
Epimeryzacja powoduje wzajemną przemianę heksoz. Przedstawione reakcje izomeryzacji są cechą przemian węglowodanów w komórkach, gdzie zachodzą z udziałem enzymów - izomeraz
W wyniku redukcji glukozy otrzymujemy alkohol - glucitol, nazywany też sorbitolem.
Utleniane glukozy w pozycji C i 1 prowadzi do kwasu aldono-wego, nazywanego glukonowym. Jednoczesne utlenianie grup znajdujących się przy węglu 1 i 6 powoduje powstanie kwasu aldarowego, nazywanego cukrowym. Jeżeli utlenianiu ulega tylko grupa -OH przy węglu 6, otrzymujemy kwas uronowy, noszący nazwę kwasu glukuronowego. Schemat tych reakcji przedstawia się następująco:
CH-0 |
COOK |
COOK |
CO-» |
H-^-OH |
H-C-OH |
H-C-OH |
H-C-CH | |
HO-C-H utl. |
HO-Ć-H utl. HO-Ć-H |
-HOH HO-C-H 0 | |
H-C-OH *" |
H-C-OH H-C-OH |
H-C-J t | |
H-C-OH |
H-C-OH |
H-C-OH |
H-C-CH |
ch2oh |
CH.OH |
COOH |
COOH |
D-glukoza |
kwas |
kwas |
lakton |
O-glukonowy |
cukrowy |
kwasu | |
i |
i |
cukrowago | |
red* |
L o o X N. 9 |
red. | |
♦ |
łj | ||
ch2oh |
CO-O-Ca* |
■O-CO |
CH-0 |
H-C-OH |
H-C-OH |
H-C-OH |
H-<J-CH |
HO-C-H |
HO-C-H HO-C-H |
HO-C-H | |
H-C-OH |
H-C-OH |
H-C-OH |
H-C-OH |
H-C-OH |
H-C-OH |
H-C-OH |
H-C-CH |
CH.OH |
CHjOH |
CH.OH |
COOH |
IV-/ - |
glukonlan |
wapnia |
kwas |
aorbl tol |
D-glukuronowy |