środków pieniężnych dla podmiotów z wyłączeniem banków i instytucji I ubezpieczeniowych.
Omówienie tego wzoru sprawozdania, tylko wg pozycji załącznika nr 8 wynika z faktu, że jest on reprezentatywny dla wszystkich grup podmiotów gospodarczych, a więc banków i ubezpieczycieli, mimo że ostatnia grupa podmiotów sporządza to sprawozdanie metodą bezpośrednią. W działalności inwestycyjnej (w firmach ubezpieczeniowych - w działalności lokacyjnej) oraz w finansowej wszystkie podmioty wykazują wpływy i wydatki. Korekty wyniku finansowego w działalności operacyjnej w załącznikach nr 8 i 9 (a więc również w przypadku banków) są dokonywane na podobnej zasadzie, a różnice w korektach wynikają jedynie z odmienności specyfiki podmiotów.
Grupa A
Przepływy środków pieniężnych z działalności operacyjnej
W grupie tej ujmuje się przepływy pieniężne dotyczące podstawowej I działalności przynoszącej dochód. W przypadku zastosowania metody I pośredniej uchwycenie i interpretacja przepływów z tej działalności nie I jest prosta i wyraźna, ponieważ wykazuje się niejako zgodność lawo ty I wyniku finansowego netto i przepływu netto środków pieniężnych z dżia-1 łalności operacyjnej za pomocą korekt tegoż wyniku. Jest to więc niejako I metoda „eliminacji”, a nie wykazanie rzeczywistej struktury wpływów I i wydatków.
I. Wynik finansowy netto (zysk/strata)
Jest to pozycja rachunku zysków i strat, zysk netto - ze znakiem plus, strata netto - ze znakiem minus. Zgodnie z ogólną koncepcją (założeniami metody pośredniej) pozycją wyjściową w działalności operacyjnej jest tzw. wynik memoriałowy, który następnie, poprzez dokonanie odpowiednich korekt, zostaje doprowadzony do poziomu tzw. „wyniku kasowego”, a więc do wartości przepływów pieniężnych netto z działalności operacyjnej. Korekty dotyczą więc głównie pozycji nie-kasowych (np. wzrost stanu zobowiązań lub spadek stanu należności) lub pozycji,
If ™t,S^,OWOtu,W^ zm'an9 stanu środków pieniężnych, a nie zostały wykazane w rachunku zysków i strat.
II. Korekty o pozycje
1. Amortyzacja
Jest to wielkość zawsze dodawana do wyniku finansowego, ponieważ jest to koszt, który nie spowodował wydatku. W pozycji tej ujmuje się amortyzację odnoszącą się do wszystkich amortyzowanych elementów majątku trwałego:
- rzeczowych składników majątku trwałego,
- wartości niematerialnych i prawnych,
2. Zyski/Straty z tytułu różnic kursowych
Różnice kursowe można podzielić, w zależności od zastosowanego kryterium na:
a) dodatnie i ujemne
b) zrealizowane i niezrealizowane
| z działalności operacyjnej, inwestycyjnej i finansowej
Najważniejsze w tym przypadku jest przesunięcie różnic kursowych, nie dotyczących działalności operacyjnej odpowiednio do działalności inwestycyjnej lub finansowej (co jest zgodne z podejściem prezentowanym w standardach zachodnich).
W podejściu metodologicznym można w przypadku różnic kursowych sformułować kilka zasad ogólnych:
=* w przypadku różnic kursowych powstałych w działalności operacyjnej nie ma potrzeby dokonywania korekt, ponieważ:
11 wpływają one na zmianę stanu środków pieniężnych (zrealizowane), o - „równoważą się”, a więc eliminują samoczynnie (niezrealizowane. Np.: w przypadku, gdy wystąpi per saldo niezrealizowana ujemna różnica kursowa z tytułu zobowiązań wobec dostawców 500 zł (in „-”), wtedy w pozycji 11 czyli „zmiana stanu zobowiązań krótkoterminowych”, zostanie z tego tytułu wykazany wzrost, a więc in „+”,