wet gwgnaiir^ s&zżąuu nie t^fccusrwj^ywanitt gcwtófeaiww^ iłi? wymimsas-mu. sogarii umydi. Wyburz gmrrąc s dfctssnsii cdbuent t» gry rurUunKm strm*- jaka nxłfisc3guimtt& stfifotK cmdscsci w .swwjąeaami artfkrett-wrrri rwi*r. W mm 3pśi*t8*fo>- dkarifc* 'Wsg^ji pff^u&jbuarks
tfuisŁKrin - mwmcijtt w iksife <aai pgagafaagwkadfetSdkii fc^i-ałtM <Jk. gaąs. ą^jriByamiB iutłidL SdMce wsadti g**t ąptttocsei^ e SBąją $bg:
asa**!* jfo%śfe aaHŚEgyda 'ŚMm^&S. ftffiSSPtjHatfc aBBwiaai 5 feąaSyHggąjflft wia^yniiłtysmjMŁ
1. E&eŁtorai w swej wsie we smrsae ćboe pwuęrać - a w^tra*^. grazze: p£C.?yczz- wuedta# u tywi dobrae - :r£ pśerwszTOs z 'teermaŚsóm. j*-be b«h«is pmnmmeM spe&śac. jest jego nk uswhKjtT, bmnoi «■ triftlWnfnr zguoihmc. ^si kięinw mnwwmwrinie. aai iane dncakbee pt-ryww«yT zaapew^^ takaego pewwxłreniaw walce wyfeon^ej, jłk
mjiTiętr irmirimlTjfirj Tłiwj
4. (Jnk ifiwiwuitT jest tradnf do zdefiramstia. W pMocnijpi ro» ■kiw wmarTa zespól cedi wyżerających na nas pn^jemiK, ene-ijok wmćiiić. Znwcry SfSe cm wdńęk, czar. powab, piękno. Aby lepiej oddać na«m myśl i«b Bcnde, słowo wnrok" uzupełniamy zazwyczaj słowami dodatkowymi. Tak powstają zwroty w rodają „mepospołtty urok", „przydawać uroku", „opierać się zewnętrznemu urokowi" itp. W kampanii wyborczej wiele zależy od tych zbitek pojęciowych, powstających w naszej świadomości nie zawsze pod czujną kontrolą rozumu
5. ftun urok osobisty nie zapewnia jeszcze kandydatowi bezwarunkowego powodzenia, daje mu natomiast poczucia większego bezpieczeństwa w wystąpieniach publicznych, przychylność prasy, a także wyrozumiaiość przy potknięciach, których innym kandydatom by ni# wybaczono.
i? Urok człowieka zasiada jącego już w fotelu parlamentarnym jesi niepomiernie większy Z tej pozyc ji może on gkufęęgnie zaszkodzić (ta dziom władzy, ale może tez iw pomóc- Jego prośby i zadania maja dm* gę otwartą, a en sam ułatwiony dtistęp do wysokich posad i ntzędótą choćby z tego względu, ze w myśl prawa i obyczaju ma wpływ na icłi obsfłdę ta perspektywa kariery jest dostrzegana przez otoczenie i do* daje cztowtekowi uroku
7. Mając jwZ w ręku kartę osobistego uroku, trzeba sytuację ifoc rpmatnego npfzywtiejewanla umiejętnie pielęgnować i wykorzystać fr/eba więc nadal schlebiać próżności i żądaniom wyborców* nadek#1 kiwać im i nie skąpić najfantastyczniejszych obietnic. Zręczny bandy* dbf, sypiąc owetnicami be/, pokrycia, głośno podnosi fakty o trzecią1
regdb^m -wifflwnw. ftnwwiidiw.<eaC. w*? taelńi Fwjt
pooMtot- &>&*£$* stwawea jwiwswf'
irj&ee- w 'cwkiwsitt wByjgwStatt^ swazdfc <aacdkta^ i óbeetMit stWwtwk które skfcaia dmoai pny kaedęjj ófcaajiL, bee 'iiwiiiium ikh ómtgt wniri. Jest to naw Msaysdaa jasacre nadal tcsc. &&&£)&*»& pożyty-*, w.
S. Kagtapiażeni gry «yberoM.| jest rateiae InnnuynamliŁ wQgaa,x-»wa. i\Ae-fi tu dysfcr^gdyrwwactw rywali pxe jwne tdb śpi kh pmitsnN w acamdh ddwniŁa nawet saersgej epwwi pwbttcq>tj. 2awó*tt walła przy pomocy argumentów zawartych w programach wyborczych, ra-miast obrony tych programów przez wskazywanie istotnych taktów, na stępnje zarzucanie rywalom fałszu, niekompetencji <b«z wjtenu kompetencji własnejj, wywlekanie bnpnmulującjdi szczegółów z żyda osobistego bądi Diepowodedi zawodowych, ogólnikowe pomawianie o koniunknualim polityczny, uprzedzenia rasowe, wątpliwy hmtopogMd i stosunek do rehgu Słowem, w kampanii negatywnej mieści stę wszystko, co może rywala pognębić, upokorzyć i wyeliminować z gry albo co najmniej osłabić, przy czym przy doborze środków nie zakłada się dbałości o prawdę i powszechnie uznawany system wartości społecznych.
9. Ponieważ przysłowiowe wiadra pomyj wywołują u wyborców rozmaite wrażenia, czasem przeciwne do zamierzonych, budowniczowie kampanii negatywnej próbują jej nadać cechy obiektywnej krytyki, leżącej w obszarze interesu wyborców i ich prawa do poznania prawdy. W ramach tej gry rywal podaje także pewne pozytywne informacje fi przeciwniku, a w zwarciach polemicznych traktuje go nawet z pełną atencją- W oczach nie zorientowanych tłumów jego gra me cechy obiektywizmu i taktu- Mimo tych pozorów lojalności rywal, ugruntowawszy juz wrażenie tłumów, w ostatnich akordach kampanii uderza w ton bezwzględnej krytyki i demasketorttwa, a przy tym nawiązuje do swych wypowiedzi % początku kampanii, wskazując ram elementy zbiezne»końcową krytyką *- raniącą boleśnie przeciwnika
U), takodiiwą przesadą M plus w kampanii pozytywnej jest de-szczytne jej wypranie i elementów krytyki wymierzonej w obóz prze §iwfiiktł: laka wstrzetniężliwość bywa podejrzana, bo może byr wyiu kłem obawy o własne tyły. W konsekwencji zacierają Mę raatiue poatnw* bo wszyscy zgłaszają zamiary, nie bacząc na swą i cudza p:z# */fosc. która, file zawsze chwalebfias umyka w zapomnienie
Ten, kio ma wiele na sumieniu i nietęgie argumenty. p?efU*ktyv* nie nie zaczepia rywala pubildmie i nie priiwokuje ayju akui (diyuu