DSC00534 (10)

gdzie:

R - opór włókna w temperaturze F;

H opór włókna w temperaturze T_u

Zarówno w pierwszej jak i w drugiąj metodzie, stałe A_)t Bi oraz Aj, B» zaletą od parametrów charakteryzujących włókno i płyn. W praktyce pomiarowej stałe wyznacza li doświadczalnie, sporządzając charakterystyki: v « $ 7) dla metody stałego oporu oraz v | i ( R ) dla metody stałego prądu. Wymienione uprzednio charakterystyki umożliwiają bezpośredni odczyt prędkości dla zmierzonych wartości natężenia prądu / lub oporu Jt

2.2. Pomiary natężenia przepływu

2.2.1. Podstawy teoretyczne

Objętościowym natężeniem przepływu jest objętość cieczy lub gazu przepływająca przez przekrój A w jednostce czasu, a zatem:

gdzie:

v - prędkość normalna do elementu powierzchniowego óA pola przekroju strumienia,

c ~ prędkość średnia płynu, który przepływa przez przekrój o polu powierzchnia.

Równanie (2.13) jest słuszne tylko w przypadku możliwie równomiernego rozkładu prędkości, ponieważ energia kinetyczna strumienia, wyrażona względem średniej prędkości przepływu w danym przekroju, nie Jeat równa sumie energii kinetycznej poszczególnych strug. Formułując zatem równanie Hemoulliego dla strumienia płynu rzeczywistego, wprowadza się do składnika energii kinetyczną) współczynnik ot, nazywany współczynnikiem Coriottaa tub współczynnikiem Saint Venata. Jera on ilorazem rzeczywistą} energii kinetyczną} strumienia fnc i pozorną) energii kinetycznej strumienia E^ obliczoną) na podstawie prędkości średnią), zatem:

gdzie-

c - Średnia prędkość przepływu w praekn^u o polu powierzchni 4? v - prędkość przekroju strug e powierachni iM