konania. Przestaną wówczas istnieć przeszkody hamujące jeszcze ten postęp oraz nieszczęśliwe wypadki, które człowiek będzie mógł przewidywać i zapobiegać un, jak również choroby, spowodowane rodzajem i warunkami pracy, nawykami albo klimatem.
Wtedy coraz mniejszy obszar dostarczać będzie coraz więcej produktów użyteczniejszych i o coraz większej wartości, mniejsza konsumpcja zaspokajać będzie większe pragnienia, ten sam produkt przemysłowy będziemy otrzymywać zużywając mniej surowca albo będzie on bardziej trwały. Nauczymy się do każdej gleby dostosować w taki sposób uprawę, by odpowiadała większej ilości ludzi, a i różnych sposobów zaspokajania tych samych potrzeb wybierać będziemy te, które zaspokajają potrzeby największej ilości ludzi, a wymagają mniejszej pracy i mniejszych nakładów. W ten sposób udoskonalenie się umiejętności otrzymywania różnych substancji, ich preparowania i wyrabiania z nich nowych wytworów pociągnie za sobą rozwój środków służących do konserwacji produktów i oszczędności w konsumpcji, nie zmuszając nas do żadnych ograniczeń.
Zatem nie tylko że ten sam obszar będzie mógł wyżywić większą ilość jednostek, lecz ponadto każda z nich pracując nie tak ciężko będzie pracować wydajniej i będzie mogła łatwiej zaspokajać swoje potrzeby.
Przy takim rozwoju przemysłu i dobrobytu człowiek będzie miał coraz większą możność zaspokajania swoich potrzeb i każde pokolenie albo dzięki tym postępom, albo dzięki mnogości dóbr już wytworzonych będzie mogło coraz bardziej cieszyć się życiem, co przyczyni się z racji fizycznej konstytucji rodzaju ludzkiego do co-