DSC00604 (10)

6. Rozumienie liturgii w Katechizmie Kościoła Katolickiego

(1992)

Rozumienie liturgii w KL nie jest doskonałe. Literatura przedmiotu zwraca uwagę na zbyt mały akcent położony na człowieka i stawanie się człowiekiem w liturgii. Służba Boża Kościoła została, mówi się, przedstawiona jako „wielkość”, której trzeba się podporządkować. Człowiek współczesny jest szczególnie wrażliwy na punkcie swojej osoby, swojego działania. KKK poszedł nieco dalej w ukazaniu miejsca człowieka w liturgii. W rozumieniu liturgii akcentuje podmiotowość człowieka. Uczestnik liturgii współcelebruje liturgię, włącza się w sprawowane misterium wszystkimi swoimi zmysłami, całą osobowością (zob. wyżej). KKK ujmuje liturgię w kategoriach „błogosławieństwa”, które przychodzi od Boga i wznosi się od ludzi ku Bogu. St. Czerwik, analizując rozumienie liturgii w KKK i innych dokumentach posoborowych konkluduje:

„Katechizm Kościoła Katolickiego zakłada soborową wizję liturgii i wieloma nowymi elementami ubogaca katechezę na jej temat. Na podstawie Konstytucji o liturgii Sacrosanctum Concilium i dokumentów posoborowej odnowy - łącznie z KKK - można wypracować następującą opisową definicję liturgii:

Liturgia jest kościelną (hierarchicznie uporządkowaną) celebracją chrześcijańskiego misterium (Misterium Paschy Chrystusa: Jego Męki, Śmierci, Zmartwychwstania, Wniebowstąpienia i Zesłania Ducha Świętego) w czasie od Zesłania Ducha Świętego do Paruzji; wypełnianiem pod osłoną symboli „dzieła, jakie Ojciec zlecił do wykonania swojemu Wcielonemu Synowi” (por. J 17,4); przyjmowaniem przez Kościół - Oblubienicę Chrystusa „błogosławieństw” zstępujących od Ojca przez Syna w Duchu Świętym (uświęcenie, zbawienie) i odpowiedzią „błogosławieństwa”, jakie

²⁰ Adversus Marcionem, 4, 9.

M. KllNZLER, Liturgia Kolcioia, Poznań 1999, 36nn.