DSC00665 (6)

LITURGIA KOŚCIOŁA REFORMOWANEGO

prawa, lecz wypływa z istoty Kościoła. Nie jest sztucznym tworem, ale ekspresji oblubieńczego związku wspólnoty eklezjalnej z Chrystusem. Pierwotnie ideałem była nieustanna modlitwa. Aby jednak ten w gruncie rzeczy ogólny ideał nie pozostał martwą literą, konkretyzowano go. wyznaczając godziny intensywniejszej modlitwy, chociaż w życiu wyznawcy Chrystusa wszystko może być modlitwą. Można powiedzieć, że to przede wszystkim Chrystus nakazuje modlitwę, to On działa i modli się w Kościele. Czyni to jako Syn posłany przez Ojca: ostatecznie więc zobowiązanie do LG ma źródło w Bogu.

J. Grochocki, 7. dziejów Officium Di\inum. RBL 5 (1952) 53-68; R. J Pascher. Au Slmdengebet der rdmischen Kir che, Mn 1954; J. A. Jungmann, Der Gottesdiemt der Kbehe. In 1957,167*198; J. Mateos, The Origin of the Divine Office. „Worship” 41 (I96?i 4^-485; R. Zidasko, Z dziejów modlitwy brewiarzowej, w: Wprowadzenie do liturgii. Pr 196". 404-413; C. De Reynal, Siiuation de la priere commune. Perspectires pour la edlebratum Je la Lamrw des Heures, LMD nr 135 (1978) 33nn: T. Korpusiński, Obowiązek brewiarzu. „Ateneum Kapłańskie" 75 (1983) 392nn; B. Nadolski, Pastoralny walor Liturgii G\\lzm. tamie. y*l-VT9. R. Taft. The Liturgy of the Hours in East and West. Collegevillc 1985.

LITURGIA KOŚCIOŁA REFORMOWANEGO

Rozpowszechnianie się idei Lutra pociągnęło za sobą wydawanie w krajach po.*.< Niemcami nowych obrzędów, zwłaszcza dotyczących Mszy. Należy do a ich 4 Oh* oder Brauch des Nachtmahls (1525) U. Zwinglego. Jego Aktio zachowuje następujący porządek: wstępna część Mszy. kolekta, epistoła, śpiew między czytaniami, Ewangelia, Credo (apostolskie), kazanie, napomnienia. Pater noster, modlitw 4 Wieczerzy ze słowami ustanowienia, które otwierają udzielanie Komunii, psalm dziękczynny. Gloria, Credo. Komunikujący nie powinni podchodzić do ołtarza, lecz przyjmować Komunię, siedząc w ławkach, podając sobie nawzajem traczy nie Ołtarz przykryty prostym obrusem polecił Zwingli umieścić nie w absydzie, ale w nawie wśród zgromadzonych. Miało to wskazywać działanie nie tylko kapkina, ak w lu rzymskokatolickiej, lecz całego zebranego ludu. W kantonie Zurych tę liturgie sprawuje się do dziś.

L.K.r. wiąże się również z bazylejskim porządkiem Wieczni *\ Pand,to [Basler Ordnung) J. Oekolampadiusa (1526), który nawiązuje do srwhuow kv -nych nabożeństw komunijnych, a także z nieco późniejszym porządkiem z Kun> falz (1553), przeniesionym do kalwinizmu w 1563. Liturgia ta y_{sE <vvw} |    .

częstych nawiązań do zwyczajów średniowiecznych. Przepowiadany , >\_v,^ tesdienst) to odbicie średniowiecznej pronaus - instrukcji w\>»kisra«\ch vt „balustrady”.

Porządek Wieczerzy Pańskiej Kalwina (1542). zwany genewskim,    »cst

od liturgii ze Strasburga. Po kazaniu, które jest główną częścią htutgtu. wastetwue modlitwa powszechna, parafrazowane Pater naster. modlitwa Wyv\\.,;\ . słowa ustanowienia (wg l Kor 11). odstąpienie niegodnych i napomnieć łcu*eeece się zaproszeniem do wzniesienia serc do Chrystusa (jmtsmm eordtg.k ktoi\ w wspaniałości Ojca - a więc nie w ziemskich elementach chleba i winą_v uv\WxiUmc Komunii, śpiew, modlitwa dziękczynienia i błogosławieństw o. l en '‘ądek powizechnil się w Szwajcarii, w obszarze j. franc. tNeuchatch. czyseiowo wv Łiwwcw oraz dzięki J. Knoxowi w Szkocji {Book o/Ctmutum Praver. 1564k do Ameryki.