DSC00653

'fcw— nm.gu prze/ plastydy (w formie guano/yno-di fosforanu glukozy c/y urydyno dUmton m glukozyi są transportowane im pośrednictwem aparatu Golgicgo do pluamolemy 7 drugiej strony    nad Ącet*'buc ter wskazują, że celuloza syntetyzowana jest przez plazmolem^

* d-D-gjukozo-6-fosforanu powstałego w eytoplazmic (rys. 25.2).

Rys. 25.2. Przebieg procesu syntezy celulozy (wg Browna i Willisona. 1977)

Natomiast polimeryzacja celulozy ma miejsce na zewnętrznej powierzchni plazmoletny i uczestniczy w tym procesie kompleks enzymatyczny, tzw. syntaz celulozy, widoczny w mikro* kopie elektronowym w postaci ziarenek o średnicy 8-30 nm, kierujący także końcową ortem* ją mikro fibry li w ścianie.

Ostatnio rozpowszechniony jest pogląd, w myśl którego ziarenka o średnicy 30 nm odpowie dzialne za syntezę i orientację mikrofibryl celulozowych ułożone są na powierzchni plazmoletny w formie sześciennej kraty, bądź w postaci rozet. W pierwszym przypadku — kraty — imnary koniec mikrofibryli przesuwałby się ponad rzędem ziarenek w obrębie kraty (rys. 25.3) Oś sześciennej kraty warunkuje kierunek powstawania mikrofibryl, które mogą być układne w trzech głównych kierunkach ich pozycji w ścianie. Ziarenka są więc prawdopodobnie syttaza-mi glukanu, a ich układ w formie kraty pozwala na syntezę i orientację mikrofibryl.

Natomiast późniejsza koncepcja — rozety — zakłada, że to rozeta przesuwa się w płaszczyźnie plazmolemy w miarę jak powstają mikrofibryle celulozowe (rys. 25.4). Wielkość mikro fibryl zmienia się w zależności od liczby rozet uczestniczących w ich tworzeniu, a potzczepótoir

m__