Podejrzany złożył wniosek o uchylenie środka zapobiegawczego w postaci l jgk&zu opuszczania kraju motywując go chęcią podjęcia pracy, w toku której będzie I uczestniczył w targach, kongresach i wystawach odbywających się również poza / granicami Polski. Podejrzany wskazał ponadto, że ma trudności ze znalezieniem pracy I na rynku krajowym oraz oświadczył, że nie będzie utrudniał postępowania i będzie się I stawiał na wezwania organów' prowadzących postępow-anie, zaś wyjazdy zagraniczne ' nie będą długotrwałe.
Wniosek podejrzanego nie zasługuje na uwzględnienie.
W dalszym ciągu uzasadniona pozostaje obawa opuszczenia kraju przez podejrzanego w celu uniknięcia odpowiedzialności karnej. Konrad Lasota nie posiada w- kraju stałego centrum życiowego, przebywa w wynajmowanym mieszkaniu w Warszawie, nie posiada rodziny z wyjątkiem rodziców przebywających w Rzeszowie, z którymi nie zamieszkuje. Podejrzany nie posiada również majątku nieruchomego ani ruchomego o większej wartości. Jednocześnie Konrad Lasota wskazał, że ma trudności ze znalezieniem pracy w Polsce, co uzasadnia obawę przeniesienia przez podejrzanego centrum życiowego poza granice kraju, co ułatwiłoby mu podjęcie pracy wymagającej wyjazdów zagranicznych.
Wobec niestosowania, w wyniku uwzględnienia wniosku podejrzanego, poręczenia majątkowego, jedynym środkiem zapobiegawczym zabezpieczającym prawidłowy tok postępowania pozostałby dozór Policji połączony z obowiązkiem stawiennictwa w KRP Warszawa I w odstępach dwutygodniowych. Dozór Policji jest środkiem zapobiegawczym o ograniczonej skuteczności, albowiem pozwala na kontrolowanie miejsca pobytu podejrzanego jedynie w określonych odstępach czasowych, zaś nie pozwala na zapobieżenie bezprawnemu opuszczeniu przez niego tego miejsca.
Biorąc powyższe pod uwagę należało odmówić uchylenia środka zapobiegawczego w postaci zakazu opuszczenia kraju z uwagi na utrzymującą się obawę opuszczenia kraju.