DSC00845 (2)

■ Perfekt - Czas przeszto-teraźniejszy

Czas ten nie posiada odpowiednika w języku polskim. Z tego powodu tłumaczymy go przy użyciu czasu teraźniejszego lub przeszłego. Tworzymy go używając czasownika posiłkowego att ha (mieć) oraz formy supinum, która powstaje przez dodanie do formy podstawowej czasownika końcówki -t. Na przykład:

Jag har stangt dórren. Zamknąłem drzwi.

Czasu tego używamy, jeśli mówimy o:

■ czynności, która miała miejsce w przeszłości, lecz nie jest określona czasowo:

Jag har varit i Asien och i Afrika, men inte i Australien. Byłem w Azji i w Ameryce ałe nie w Australii.

Hon har kópt en bok och en tidning. Ona kupiła książkę i gazetę.

■ czynności rozpoczętej w przeszłości i trwającej do dzisiaj, np.:

Nile har bott i Prankrike i tre ar. Nils mieszka we Francji od trzech lat. Min syster har last tidningen i tv& timmar. Moja siostra czyta gazetę od dwóch godzin.

■ Futurum - Czas przyszły

Czasu Futurum używamy dla wyrażenia przyszłości, w chwili mówienia. Formy czasu przyszłego tworzymy na kilka sposobów:

kommer att | bezokolicznik:

przykład_

Jag kommer att studera. Będę się uczyć, (prognoza)

10