wadzają motory maszyn, odbierany jest iako ™ ne dudnienie i huczenie. 3 3&k° moiaoV
Nastrój roztopiony w krajobrazie, nieustanne, para liżujące trwanie pozbawione początku i końca, określa istotę tego świata. W konstrukcji akcji — powtarzał, ność tych samych motywów i scen, wyposażenie po. staci w stały repertuar porzekadeł, gestów, obsesji, przewidywalnych reakcji, uwydatnia wtórny charakter rzeczywistości, w której nie dzieje się nic nowego, a * tylko odbijają się zachowania i sytuacje zapoczątkowa-ne w autentycznej przeszłości. Kreowanie świata w poetyce snu odrealnia go, odbiera mu materialność, określa jako refleks rzeczywistości prawdziwej, w której każdy z bohaterów istniał onegdaj. Jest to już tylko imitacja życia umiejscowiona w pejzażu imitującym dolinę ze wspomnień. Wszystkie postaci odczuwają pozorność teraźniejszej egzystencji, nieustannie odwołują się do swoich dawnych wcieleń i czasu, kto-
zwi;
wat
san
rat
oci
Wi
ty
tx
n;
d
s
c
ry je ukształtował.
Na tym tle ewokowany w pamięci głównego boha- i tera ciąg dalszy zdarzeń z przeszłości ujawnia — po- | przez różnice w strukturze rekonstruowanego świata — | rangę uniwersalnego kompleksu młodości.
Aktywność bohatera w miasteczku nad Sołą. gdzie j usiłuje z perspektywy lat ogarnąć i zrozumieć swoje l nie zakończone wojenne sprawy, przyjmuje formę lu- I natycznego błądzenia, które pozostaje w zgodzie z | sennym charakterem świata zamkniętego i podległego I swym własnym prawom. Trasę codziennych wędrówek Pawła wyznaczają, stałe punkty: dom Korsaków -bocznica kolejowa — sklep — dom Józefa Cara -
rzeka — Bór Sołecki. Ten ruch okrężny wędrującego bez celu człowieka wywołuj ^ / . “aruWce»
ywoiuje kołowy obrót wydarzeń.