t
KINEZYTERAPIA
,ej me,0dy' Postawione przez Claude a Wn臋ona. m贸wi膮 o poprawa wymiany gazowe,
O granie powik艂a艅 p艂ucnych, cz臋sto艣ci ich wyst臋powania V-/ podczas pobytu pacjenta w szpitalu i po jego opuszczeniu, polepszenie mechaniki oddechowej, poprawa warunk贸w rozwoju dodatkowych mi臋艣ni oddechowych i skr贸cenie czasu hospitalizacji ma艂ych dzieci to podstawowe wnioski z bada艅 przeprowadzonych nie tylko we Francji. U dzieci poddanych leczeniu oddechem zast臋pczym (respirator) kinezyterapia oddechowa przyczyni艂a si臋 do skr贸cenia czasu wentylacji mechanicznej.
Opis nowej metody oraz pierwsze badania dotycz膮ce zastosowania technik zwi臋kszenia przep艂ywu wydechowego zwi膮zane s膮 z epidemi膮 poliomyelitis w latach 1950-1960. Publikuj膮 je PM. Smythe i A.B. Buli (Capetown, RPA. 1961). W latach 70. ubieg艂ego wieku technika AFE rozwija艂a si臋 we Francji pod kierunkiem ). Barthe鈥檃.
Obecnie manualna terapia drena偶u wibracyjnego powszechnie stosowana jest we Francji jako standard post臋powania w nie偶ytach g贸rnych dr贸g oddechowych i jako uzupe艂nienie leczenia szpitalnego. Publikacje na ten temat oraz badania prowadzone s膮 pod kierunkiem Claude鈥榓 Vin臋ona i Bruno Demonta W Polsce pionierami tej techniki s膮 M. Rutkowska. P. Zawitkowski oraz I. Maroszy艅ska.
Kursy szkoleniowe metody zwi臋kszonego przep艂ywu wydechowego odbywa艂y si臋 g艂贸wnie we Francji, a od 2001 r. r贸wnie偶
w Polsce. Obecnie corocznie odbywaj膮 si臋 kursy szkoleniowe dla lekarzy i fizjoterapeut贸w w Warszawie i Lodzi.
01(>rwszy oddech i nast臋puj膮ce po nim kolejne oddechy w ci膮gu 1 pierwszych minut po porodzie prowadz膮 do gwa艂townych zmian w uk艂adzie oddechowym i uk艂adzie kr膮偶enia, przystosowuj膮c noworodka do samodzielnego oddychania. S膮 to chwile decyduj膮ce o mo偶liwo艣ci podj臋cia samodzielnego 偶ycia. Aby to by艂o mo偶liwe, musi by膰 usuni臋ty p艂yn p艂odowy p艂ucny. |est on aktywnie wytwarzany cni ok. 5 miesi膮ca rozwoju p艂odowego, zawiera niekt贸re elementy z zaaspirowanego p艂ynu owodnio-wego, ale r贸wnie偶 inno zwi膮zki, np. oroliny. sulfaktan.
P艂yn zostaje cz臋艣ciowo wydalony ze skanalizowanej cz臋艣ci p艂uc dzi臋ki 艣ci艣ni臋ciu klatki piersiowej w kanale rodnym, a rozpr臋偶enie klatki powoduje wnikni臋cie niewielkiej ilo艣ci powietrza. Jest to najsilniejszy bodziec dla wykonania pierwszego wdechu. Pierwszy wdech, by spe艂ni膰 swoje zadanie wype艂nienia dr贸g oddechowych i p臋cherzyk贸w p艂ucnych powietrzem, wymaga wytworzenia w klatce piersiowej ci艣nienia ni偶szego od ci艣nienia otoczenia o ok 40 kPa. Jest to osi膮gane dzi臋ki silnemu skurczowi przepony. Pozosta艂a cz臋艣膰 p艂ynu p艂ucnego zostaje wch艂oni臋ta do naczy艅 krwiono艣nych i limfa-tycznych. Nie ulegaj膮 wch艂oni臋ciu kompleksy fosfolipidowe - sk艂adnik sulfaktanu p艂ucnego. Wymian臋 gazow膮 poprawia c