DSC00945

XXX TAJEMNICA ISTNIENIA

XXX TAJEMNICA ISTNIENIA

jąca się w naszym trwaniu”*. Tymczasem, jeśli wgłębię f się w problem, okazuje się, że „tożsamość cielesnego I _m0 stworu żywego”, a więc jedność indywiduum, jest ^san równoznaczna z „ogółem danych mu w ciągu jeg₀ trwania jakości” (wrażeń, myśli, czuć wewnętrznych Jor itd.f. Aby jednostka nie rozpłynęła się w potoku swoich był doznań, musimy uznać, że byt jednostki jest również f-*Jj przedmiotowy, że „świadomość dana jest nam również z zewnątrz, w fakcie istnienia wielości osobników pra (istnienie implikuje Wielość), i że w ten sposób może ^z.^0! być pomyślana”⁴. Jednak napięcie między jednością "‘Jj, |_f a wielością, między ograniczeniem jednostki a nieskoń- _ru3 * czonością wszechświata — bynajmniej nie znika. Rów- nie no waga, jaka ustala się między podobnymi opozycja-mi, nie traci nic na tajemniczości.    móg

Jak jednostka może być jedna, skoro sprowadza^Rau się do wielości jakości? — tak można by prostojj)^ar^ określić Tajemnicę. To pytanie budzi od razu kosmicz-k^ ne echo. Istnienie świata jest nieskończone, nie mafsprąi granic w mikro- i makrokosmosie, podczas gdy każde# moża Istnienie Poszczególne jest oczywiście ograniczone. Fi- jjjyj lozofia nie jest niczym innym, jak intelektualnym oprą- gj cowywaniem fundamentalnej zagadki istnienia. Prze- _ceg₀ ciwstawiając się minimalizmowi poznawczemu, cechu- chcia jącemu dwudziestowieczną filozofię, Witkacy mniemał bowij że myśliciel winien bezwzględnie zmierzać do stworze j_e(\_m nia systemu obejmującego całokształt bytu. Wprowa- człow dzeniem do systemu Witkiewicza może być streszczę najdo nie jego poglądów, które zawdzięczamy profesorovĄ Istnie Tadeuszowi Kotarbińskiemu:    .sztuki

. ¹    '¹    I    '    '    .    ■    '* m jggii

*    NFM, s. 16.

» KS, s. 17.

♦    A. Men c we I. Witkacego jedne***

i