(Działanie konstrukcji ortotycznych ma charakter wyłącznie mechaniczny: wykorzystanie w trakcie leczenia kompleksowego dysfunkcji ręki polega na: • ™
1) stabilizacji struktur anatomicznych w korzystnym funkcjonalnie ustawieniu,
2) kontrolowanej korekcji ich ustawienia przez stopniowe pokonywanie przykurczu,
3) kontrolowaniu zakresu, kierunku oraz siły ruchów w stawach, przy istniejącej niewydolności układu motorycznego,
4) substytucji funkcjonalnej porażonych mięśni.
Stabilizacja struktur anatomicznych
Stabilizacja ortotyczna w obrębie kończyny górnej polega na:
1. wyłączeniu ruchów w określonych stawach
2. ustaleniu sąsiadujących ze stawami elementów kończyny w ustawieniu ,l; najkorzystniejszym ze względu na dobro leczenia lub ze względu na funkcje. [Stosujemy ją:
1. w trakcie leczenia stanów zapalnych jako następstw urazów
2. dla zabezpieczenia leczenia operacyjnego
3. dla ochrony porażonych mięśni przed rozciąganiem
4. w celu eliminacji ruchów przeszkadzających w odtworzeniu funkcji chwytnej
porażonej ręki.