Ś:: *%ąpu ją dalsze zmiany prądu, po pewnym czasie następuje obniżenia »if i napięcia luku do wartości ustalonej, leżącej na charakterystyce st««^ tycznej,
Przedstawione na rys. 4.1 wyidealizowane przebiegi charakterystyk dynamicznych są słuszne przy założeniu,, że dla każdej z nich = consi 1 całym zakresie zmian wartości prądu. W obwodach rzeczywistych zazwyczaj tak nie jest. Jeżeli przyjmie się, że w pokazanym na ryfi. 4*t3 obwodzie, zawierającym łuk elektryczny, zmiany prądu od wartości i. do §1 i z powrotem mają charakter zbliżony do. wykładniczego (rys. 4.2b), to przebiegi charakterystyk dynamicznych będą nieco inne. Ilustruje to rys. 4.2a. Przy wzroście prądu do wartości II charakterystyka dynami czn 8 4 początkowo pokrywa się z charakterystyką 2 wykreślorĄ dla |H = const. W miarę wzrostu prądu stromość jego narastania maleje, zmia-ny rezystancji dynamicznej łuku zaczynają nadążać za zmianami prądu, opóźnienie procesów jonizacyjnych w stosunku do zmian prądu maleje i rezystancja łuku przyjmuje wartości jak dla charakterystyki statycz-I nej jeszcze przed ustaleniem się prądu (krzywe R. i R^ z rys. 4.2b).
K Dlatego też charakterystyka 4 (z rys. 4*2a) coraz szybciej dąży do charakterystyki statycznej 1 i w końcowej fazie bardzo powolnego narastania prądu praktycznie się z nią pokrywa. Pizy zmniejszaniu się prądu zjawiska przebiegają analogicznie (krzywe 5 i 3), jednak wskutek wydzielania się przy prądzie ig dużej ilości ciepła z łuku zarówno li elektrody, jak i cała komora w której pali się łuk, (rys. 4.15) zostają silnie nagrzane, co powoduje pogorszenie warunków chłodzenia łuku i zmniejszenie odpowiadającej prądowi i. rezystancji z do R|.
HDlatego po praktycznym ustaleniu się prądu napięcie łuku u/ jest początkowo mniejsze niż napięcie u^ wynikające z charakterystyki sta- ‘ tycznej, a następnie bardzo powoli do niego dąży w miarę wzrostu rezystancji łuku od do R^ , wywołanego powrotem otoczenia i elektrod do | temperatury ustalonej dla prądu i^ . Proces ten,należy wyraźnie odróżnić od dynamicznych zmian cieplnych w łukuT Jest on równoznaczny.
1 z przemieszczaniem się cha rakt ery styki statycznej wsloitek powolnych zmian mocy oddawanej z łuku. Stała czasowa ochładzania komory i elek- |1 H trod łuku jest rzędu sekund, podczas gdy stała czasowa charakteryzująca procesy cieplne w łuku jest rzędu ułamków milisekundy. Stała czasowa łuku zależy przy tym od wielu czynników, a przede wszystkim od spo-H sobu i intensywności 'jego chłodzenia. Im bardziej intensywne jest to I chłodzenie, tym bardziej cieplna stała czasowa łuku oraz jego średnią*H Iją, zaś rezystancja i toaperatura wzrastają., H