DSC01612

wtedy gdy dochodziło do naruszeń praw człowieka na poważną skalę Zorganizowano sieć misji terenowych, zlokalizowanych w regionach, w których dochodziło do naruszeń praw człowreka Mr_S|e fespełniają różne funkcje w zależności od uzyskanego mandatu. Pozwalają one na lepsze poznanie sytuacji w danym kra)u, zorganizowanie nie tylko monitoringu, ale również pomocy zarowno ofiarom naruszeń praw człowieka, jak i organizacjom pozarządowym, a tak-że instytucjom rządowym.

V. Podsumowanie

rola systemów międzynarodowych

Międzynarodowe systemy ochrony praw człowieka, w tym również system działający w ramach ONZ, określany mianem uniwersalnego, odgrywają wyłącznie rolę pomocniczą w kształtowaniu poziomu ochrony praw jednostki. O tym, czy człowiek może korzystać w pełni z przysługujących mu praw, decyduje sytuacja w kraju, w którym ów człowiek mieszka. Rola systemów międzynarodowych sprowadza się zatem do pewnej formy zewnętrznej kontroli nad systemami krajowymi i prób ich ewentualnego korygowania. Ukształtowane w ramach międzynarodowych systemów traktatowych mechanizmy mają z jednej strony umożliwić ludziom dochodzenie ich naruszonych praw w sytuacji, w której krajowe instytucje nie działają prawidłowo — system skarg indywidualnych, z drugiej zaś pozwalają one na regularną ocenę stanu realizacji przestrzegania określonych kategorii praw człowieka — system sprawozdań.

słabości

Mechanizmy pozatraktatowe, określane jako system oparty na Karcie Narodów Zjednoczonych, oprócz kształtowania nowych standardów mają za zadanie zapobieganie i reagowanie na masowe naruszenia praw człowieka. Pod tym względem można niestety mówió o poważnych słabościach tego systemu. Uważam wręcz, że nadal nie mamy sprawnego narzędzia pozwalającego na zapobieganie oraz przerywanie konfliktów pociągających za sobą masowe naruszenia praw człowieka. Dawniej często ów brak właściwej i terminowej reakcji tłumaczono niewiedzą oraz niefunkcjonowaniem tzw. systemu wczesnego ostrzegania. Obecnie wymówki te są już całkowicie nieaktualne, gdyż w czasach globalizacji wiedza o zagrożeniach bardzo szybko dociera zarówno do decydentów, jak i opinii publicznej. Mówiąc obrazowo — dzwonek ostrzegawczy dzwo-ni, ak nikt nie reaguje na niego lub też reaguje za późno i za mai'¹

zdecydowanie.

112