gdzie bogowie olimpijscy trzymali swe święte zwierzęta. Mieszkały tam one wszystkie razem — tygrysy, jelenie, węże, białe byki, myszy, łabędzie, czaple i ryby w wielkim akwarium oraz niedźwiedzica, lew, paw, orzeł, krowa, żuraw, dzik, dziki kot, sowa i żółw.
Bogowie olimpijscy zbierali się od czasu do czasu w Sali Najwyższej Rady, aby podyskutować nad różnymi ziemskimi sprawami — jak na przykład, której armii pozwolić na wygranie wojny i czy ukarać jakiegoś króla lub królową za to, że zachowywali się zbyt wyniośle lub zbyt haniebnie. Zazwyczaj jednak bogowie olimpijscy byli tak zajęci kłótniami, a nawet sporami prawnymi między sobą, że bardzo mało czasu poświęcali sprawom ludzkim. Król Dzeus zasiadał na potężnym, zdobionym złotem tronie z lśniącego, czarnego marmuru egipskiego. Wiodło doń siedem stopni, każdy w jednym z siedmiu kolorów tęczy. Błękitny baldachim nad tronem Dzeusa przypominał, że całe niebo do niego wyłącznie należy; na prawej poręczy siedział jak na grzędzie orzeł, który miał oczy z rubinów i dzierżył zygzakowate wstęgi z szczerozłotej blachy na znak, że Dzeus może w każdej chwili zabić któregokolwiek ze swych wrogów, ciskając weń grómem o rozwidlonej błyskawicy. Barania skóra purpurowego koloru pokrywała chłodne, marmurowe siedzenie tronu. Dzeus posługiwał się nią również, gdy w okresach suszy chciał wyczarować deszcz. Był to silny, odważny, głupi, hałaśliwy, gwałtowny i zarozumiały bóg —* zawsze czujny, zawsze baczący, czy czasem rodzina nie chce się go pozbyć; bo on sam pozbył się swego podstępnego i leniwego ojca Kronosa, króla tytanów, który lubił innych bogów zjadać. Bogowie olimpijscy nie umierali, byli nieśmiertelni i nawet Dzeus nic na to poradzić nie mógł, więc z pomocą swoich dwóch starszych braci, Hadesa i Posejdona, wygnał jedynie Kronosa na odległą wyspę Oceanu Atlantyckiego — może była to któraś z Wysp Azorskich, a może wyspa Torrey u wybrzeży Irlandii. Potem Dzeus, Hades i Posejdon losowali, która część Kronosowego królestwa komu z nich ma przypaść. Dzeus wylosował niebo, Posejdon — morze, a Hades — świat podziemi. Całą ziemię natomiast podzielili między siebie. Orzeł był jednym godłem Dzeusa, drugim był dzięcioł.
Kronos zbiegł z wyspy wygnania w małej łodzi, przybrał imię Saturn, osiadł spokojnie wśród mieszkańców Italii i zachowywał
to
f + •