zwłaszcza jego wątrobę, to zjadamy witaminę K wyprodukowana przez jelito grube zwierzęcia właśnie tam zmagazynowaną.
Funkcja biochemiczna wit zostanie opisana przy okazji omawiania gammakarkoksylacji oksydacyjnej niektórych białek. To są przede wszystkim czynniki krzepnięcia układu protrombiny, białko C i S które są inhibitorami krzepnięcia degradującymi aktywny czynnik V. Dalej poznane ostatnio białko ostcokalcyna. Wyprodukowanie osteokalcyny zależne jest od wyprodukowania 1,23 di()IIDt, ta właśnie witamina aktywna czy jak kto woli cytokina czy hormon na etapie transkrypcji dokonuje ekspresji genu osteokalcyny; ta wyprodukowana pod wpływem wit. D3 jest osteokalcyną nie aktywna. Jej aktywacja następuje w obecności wit K. Czyli do powstania aktywnej osteokalcyny potrzebne są dwie witaminy
• Wit. D do wyprodukowania
• Wit. K do modyfikacji posttranslacyjnej.
No i wreszcie mamy całą grupę białek wiążących wapń. To nie są te same białka wiążące Ca, które ulegają ekspresji pod wpływem witaminy D, one występują w nerkach, łożysku, śledzionie.
1. W łożysku - po to aby następował transfer jonów Ca przez łożysko.
2. W nerce - po to aby następowała resorpcja zwrotna jonów wapnia.
Druga istotna funkcja to udział w glikozylacji mianowicie w obecności wit. K dochodzi do syntezy dwóch składowych takich bardzo ciekawych wielocukrowców. (A*B)n A - może być wiclocukrcm B - może być np. kwasem uronowym
Te polimery nazywamy glikozaminoglikanami.
Mechanizm działania wit. K zależy od wyprodukowanych białek bogatych w kwas glutaminowy, tu na naszym wykładzie jest preprotrombina czyli nieaktywny czynnik II z niego ma powstać protrombina i tu mamy kwas glutaminowy to jest reszta karboksylowa w pozycji gamma (w pozycji alfa jest tworzone wiązanie peptydowe) następnie w pozycję gamma zostaje wprowadzony CO2 i powstaje Gla czyli kwas gamma-karboksyglutaminowy przy okazji co się dzieje z wit. K? w każdym układzie jak już wspomniałem zarówno w układzie protrombiny jak i w białkach kostnych osteokalcynie do tego jest potrzebna wit. K w formie hydrochinonu w tym procesie wprowadzania CO2. ta witamina K w postaci hydrochinonowej przekształca się w formę epoksydową i żeby to wszystko trwało w kółko potrzebny jest cykl wit. K - pod tym pojęciem rozumiemy procesy, które doprowadzają do odtworzenia wit K w formie hydrochinonu.
Ten proces jest procesem dwuetapowym:
• Pierwszy etap - postać epoksydów a jest redukowana do postaci chinonu
• Drugi etap - postać chinonowa jest redukowana do postaci hydrochinonu
Z tego wynika ze wit. K nie tylko musi być w organizmie, ale musi być także sprawny proces jej reutylizacji, w przeciwnym razie dochodzi do niedoboru witaminy K. Jeśli nie ma wit. K to wątroba wciąż produkuje czynniki krzepnięcia ale będą one nieaktywne jeśli wit. K znajduje się w wątrobie wówczas te czynniki w posttranslacyjnej gammakarboksylacji ulegają modyfikacji, która sprawia, że są aktywne, czyli zyskują zdolność wiązania wapnia. Brak aktywnych czynników krzepnięcia zobaczymy gdy wątroba nie będzie tych czynników krzepnięcia produkować, czyli w sensie laboratoryjnym i klinicznym efekt będzie taki sam wtedy kiedy czynników nie będzie z powodu choroby wątroby, jak i wtedy kiedy nie będzie wit. K. W sensie biochemicznym nie będzie to to samo.
Cykl witaminy K, czyli jej metabolizm - forma epoksydowa przechodzi w procesie dwuetapowej redukcji:
1. do postaci hydrochinonowej - przebiega to pod wpływem nie do końca poznanych związków posiadających grupę tiolowa i ten właśnie etap jest
2