DSC01946 (2)

farmakologia

kie działania. Najszybciej rozwija się ona na aziatanie euforyzujące środka czy leku uzależniającego.

Tolerancja sprawia, że osoba uzależniona zwiększa dawki przyjmowanego środka dla pożądanego rezultatu czyli wywołania euforii lub innych pozytywnie odbieranych przez nią wrażeń. Zwiększanie dawki środka odurzającego zwiększa poważnie ryzyko wystąpienia zatrucia ostrego.

Należy też wiedzieć, że tolerancja jest zazwyczaj tolerancją krzyżową, co oznacza, że zmniejsza się również wrażliwość organizmu na działanie innych psychoaktywnych środków uzależniających, których dany osobnik aktualnie nie zażywa. Sytuacja ta dotyczy zazwyczaj środków z tej samej grupy, bądź środków o podobnym mechanizmie działania.

Niekiedy jednak u osób uzależnionych zamiast tolerancji występuje uwrażliwienie, czyli zwiększenie wrażliwości organizmu na działanie danego środka.

Uwrażliwienie może być wynikiem uszkodzenia wątroby lub zmniejszenia aktywności enzymów metabolizujących środek, który uzależnienie wywołał, np. u alkoholików upojenie może być wywołane bardzo niewielkimi ilościami alkoholu.

Uzależnienia niosą poważne negatywne skutki zarówno dla osób uzależnionych, jak i dla ich otoczenia. Osoby uzależnione, poza bezpośrednim działaniem środka uzależniającego na organizm, narażone są w dużo większym stopniu na zakażenia bakteryjne, grzybicze czy wirusowe, ponieważ środki uzależniające wstrzykiwane są najczęściej bez zachowania zasad aseptyki. Często środki nadużywane otrzymywane są „sposobami domowymi”, a zawarte w nich zanieczyszczenia mogą wywoływać odczyny alergiczne ze wstrząsem anafilaktycznym włącznie. Ponadto zawartość substancji czynnej w nielegalnie produkowanych preparatach waha się w dużych granicach, co również sprzyja przypadkowym przedawkowaniom.

U osób uzależnionych, rozwijają się z czasem zaburzenia somatyczne: uszkodzenie wątroby, nerek, płuc, błon śluzowych, zaburzenia neurologiczne i psychiczne. Uzależnienie w konsekwencji prowadzi do

degradacji społecznej i psychicznej. OgJ

-_i

potrzebujące coraz większych ilości śrMfl

zwiększenie sku Jjeżnionych osią

uzależniającego zaczynają pożyczać pieni

i., i—j____« 1

dze, kradną, zaczynają handlować ńarkot

kami, wchodzą w konflikt z prawem.

W uzależnienie najczęściej popada

z własnej winy, jednak osoba uzależnij

poczesnej farma 2 antami psychotei

jest osobą chorą, której funkcje psychicjJ zostały w istotny sposób zaburzone pr^Z stosowany narkotyk. Uzależnienie jest vM; chorobą o podłożu neurochemicznym a osoba uzależniona bezwzględnie wytnw leczenia.

Terapia uzależnień powinna być zróźnj..: cowana. Należy uwzględnić w niej wiek pi cjenta, doświadczenia, jakie zdobył on w ży. ciu przed rozpoczęciem przyjmowania śro4 ków uzależniających, rodzaje zażywany^ środków, ich dawki, częstotliwość i sposób przyjmowania.

Ważne jest, czy pacjent wyraża chęć z* rwania z nałogiem, podjęcia współpracy} personelem medycznym oraz czy może lj. czyć na pomoc swoich najbliższych. Lecz®, nie powinno być przeprowadzane w specjalistycznych placówkach służby zdrowia. Moj. liwość hospitalizacji należy rozważyć biorąc pod uwagę ogólny stan chorego, a także na-silenie objawów abstynencji.

Pierwszy etap leczenia uzależnień to detoksykacja, czyli stopniowe zmniejszaną dawki środka, który wywołał uzależnienie, Na tym etapie leczenia uzależnień przechodzi się często z zależności niekontrolowanej w kontrolowaną. Pacjent otrzymuje inny (należący do tej samej grupy) środek niż ten, który zależność wywołał, podawanym ną drogą (np. pozajelitowo zamiast doustnie). To postępowanie pozwala na zapobieganie objawom abstynencji, natomiast zmiana drogi stosowania pozwala na wyeliminowanie działania euforycznego.

W czasie detoksykacji dawki środka psychoaktywnego zmniejsza się stopniowo (to również zapobiega występowaniu zespołu abstynencji), aż do całkowitego jego wyeliminowania.

Drugi etap to utrwalenie wyników przez wytworzenie niechęci do stosowania środki) który zależność wywołał oraz wytworzenie stanu niecelowości jego stosowania.

aO* .. _______

^v \jtV\ mają pono ₀ytn W powrocie d Sjwspomagający III objawów abst ggje leczenia cz; gjjjuiejszenie obja gającego- Ponad ₀ie rozwoju uzale lejących objaw* prawienie zdolr cjenta. Oprócz również psychot 2 personelem m< ska, przyzwyczaj Pamiętać jedi leczenie uzależn nu całkowitej zdarza się rząd* wykowej należ} wet czasowymi stości stosował wywołał. Już 11 czenie szkód I i somatycznycl Do najczęśJ leżniających I chodne kanni środki tłumiąl nasenne, pocił pobudzające: I halucynogem wziewne (klei Naturalne! cym, jak koki w społeczeńsl medyczne bąl towym, stosol ło zakazane. I Wspólczel rzających ulJ w wyniku ca nienia się o dl stosowane jJ tywnie odczi