DSC02354 (6)

wyoaje się, k nMKysnHQ5^ cumuje w tym kodeksie miejsc* wywmt, istotne dla niniejszych Qfe§@&YC3K^ „teologii miłosierdzia" u Konopni tyczna religijność \*ec<tiiKv'Wv«vA jest przez wrażliwość i wyobraźmy mdosizfitói^] Człowiek potrzebuje Kockiego miłosierdzia i się o nie upomina, zwłaszcza cjach biedy i zagrożenia, Nie zawsze je otrzymuje „na czas", feowi*»i ludzkim miłosierdzie posolę siłą zapoznaną lub zupełnie nie/m74101003, tragiczne - myloną z nagrodą za nieskazitelność i przyzwoitość, Miłosierdjjj^^H jako argument przeciwko człowiekowi jest objawem chorej, patologicznej fd^H noścL

Religijność autentyczna jest naśladowaniem miłosierdzia Boźegojn^^H prawdziwa religijność u Konopnickiej nie jest werbalizmem, ale wyjisdeiti jsp^W konformizm i literalnie rozumiane prawo. Religijność okrywa człowieka, duom^n przed zbezczeszczeniem, wynosi ponad poziom zwierzęcy. Przekształci aerdzie doznane i świadczone jest czynnikiem, który umożliwia widzenie żyda I w innej perspektywie. Jest transgresją.

Adresatem próśb o miłosierdzie i wdzięczności za miłosierdzie jest Jezus,o8e» rzecz dotyczy chrześcijaństwa. Modlitwa do miłosiernego Boga, uwielbienie mra H siemego Boga ma skutki dalekosiężne. Chroni przed ziem i przemienia człowieka, którego obejmuje. U Konopnickiej miłosierdzie nie jest tkliwą sielanką jfi (z powodu wysiłku i konieczności ofiary). Spotyka się w nim ból i laska. Nie jest mu obca również radość, jednak to doświadczenie pozostaje niedyskuntywne. jego świadectwem jest fizyczna i egzystencjalna postawa człowieka przemienili I nego.

6. Wizja Prusa

Uwagi wstępne. Ponieważ religijność pisarza prowokowała badaczy od dawna, wiele spostrzeżeń na temat miłosierdzia i jego kontekstów u Prusa, jak u mato którego z pisarzy pozytywistycznych, zostało już poczynionych. Sporo z nichj zawiera studium Krystyny Tokarzówny, omawiające obecność wątków biblij-

iHB

E. Jhnatowicz, dz, cyt., s, 87.