DSC01020 (4)

&*»Cfi miejsc w PE czy przedzielania głosów ważonych, nie ma tutaj prtk^ dla państw dużych.

W stosunku do Komitetu Regionów przyjęto zbliżone rozwiązana. Pozostałe „Inne konieczne zmiany" odnoszą się głównie do reformy otp* sądowych i były spowodowane nie tyle samym procesem rozszerzenia, Hekonaa noicią zreformowania coraz mniej wydolnego systemu sądownictwa.

Traktat nicejski miejscami jest bardzo skomplikowany, a zawarte wnintn wiązania są mało przejrzyste. Nie zmieniono w sposób istotny relacji mądn instytucjami (najbardziej widoczne jest to w relacjach KE—PE). Nie przesuną* zatem punktu ciężkości integracji z jej charakteru międzyrządowego w stronęps nudna rodowego.

A. Pytania i zagadnienia kontrolne

•    Co decyduje o kształcie instytucjonalnego systemu politycznego UE?

•    (akie cechy systemu politycznego UE upodabniają go do tradycyjnego, państwowego systemu politycznego?

■    Co można uznać za kryteria dokonywania rozróżnień wśród struktur instytucjonalnych UE?

■    Na czym polega różnica w postrzeganiu demokracji w UE i w państwie narodowym?

•    Co oznacza deficyt demokracji w strukturze UE?

• 7. czego wynika stosowanie rozwiązań federalnych w sposobie funkcjonowania instytucji europejskich?

•    Wyjaśnij zjawisko europeizacji administracji publicznej.

•    Wymieh najważniejsze akty prawne, na mocy których dokonywano zmian w systemie instytucjonalnym UE (wcześniej WE).

•    Opisz wpływ kolejnych etapów integracji na zmiany dokonywane w systemie instytucjonalnym UE.

LWomtum;

Rozdział II

Rada Europejska

• AWwrzohowelui. System mMytuc/onakty UnS PumemfWf.

V4»<

la. w K A WifuirrĄ W M Cln. (iad nmA ). (MU4B torowa. Z«e**wte» Mat# J UłgtwtfBmirofta/aSm. lijMwj rpubUcidataut^jpuitm

Ad. 18) Traktatu e Unii Fura •y Ad 2M)TnMMuokwkt|

rtimjonalny IMS Eumpo\ K.A. Wojtaanaryfc (rod fmsa Zagwlntomn ima i gmafó mmHtofhtta. Lublin j\ fo/showPopn 8sp?td*4Żfl8|

o Wspólnotą SuropajaArą ropirjBklaj w baariltUhiu fhs irt 284), 274* (nowy art mluniu Traktatu z Lizbony

1. Status prawnoustrojowy Rady Europejskiej

Rada Europejska (RE) należy do strategicznych organów w systemie łnstytti cjonalnym UE. Jej istotny status ustrojowy nic znajduje wprawdzie od/wlcn led lenia w TWE (nie wymienia się RE wśród naczelnych organów wspólnotowych w art. 7 TWE), lecz zadania przypisane tej instytucji (nadawanie impulsów puli tycznych kierunkom integracji), także w odniesieniu do II i III filara, uzasadnia ją plasowanie RE wśród organów o ważnej pozycji ustrojowej Przepisy prawne określające zasady funkcjonowania Rady Europejskiej zamieszczone są w kilku dokumentach. W prawic pierwotnym podstawą prawną dla KI! są przepisy /a warte w TUE (art. 4 i 13) oraz. TWE (art. 99) w wersji uwzględniającej zmiany wprowadzane przez. Traktat amsterdamski i Traktat nfoiijikl¹. lYaktat n Unii Hu ropejskicj w art. 4 reguluje zadania Rady Europejskiej, jej skład ora/ relacje wobec Parlamentu Europejskiego. W art. 13 TUE nałożono zostały na KI'. oł»<rwią/kl związane z realizacją zadań w zakresie Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bc/ple-czeóstwa. Artykuł 99 TWE określa zobowiązania Rady Europejskiej w obszarze koordynacji polityk gospodarczych. Spotkania Kady Europejskiej odbywają się w Brukseli².

Nic ma regulaminu działania Kady Europejskiej. Za dokument z obszar u pra wa pochodnego spełniający tę funkcję można uznać uchwałę przyjętą podczas spotkania w Londynie w 1977 roku. Rada Europejska skonstruowała wów< /as ka talog swoich uprawnień, podkreślając swoją odrębność wobec Kady Ministrów

Um Buropr/ska. Wip6b%mtm turapepk* Zi-rńr Uvt.um<nio» . uf <« (jftw.ny frrl MMuiaiuaiaS

ty Wipńlntuy EuroprjUJt u w/ttlędnui*. y imuni wprowadi ■ huktatrm lUi t.ltiJm

Od I mar* 2004 roku ffnOmn i ‘**t~ ~*r Ttf ~ ■aaMkMMwBumHn# hrntei. u