DSC02375 (6)

I

w trzydziestym życia mego lecie,

Hańbą do syta napoiony,

Si źrały mąż, m puste dziecię,

Simo iż ciężko doświadczony Kainią, ścirpianą z ręki krwawey r_vbota, pana Ossyństciego...

Biskup iest, pełen czci y sławy, ta nie będzie za świętego.

II

Hie iest biskupem mym ni panem;

Hi ziarnam nie miał zeń, ni plewy; Anim mu sługą, ni poddanym,

Ani o iego stoię gniewy;

Wodą y kęsem chleba suchym Karmił mnie zacnie całe lato,

Ha chłód przyodział mnie łańcuchem; Hiechay go Bóg wypłaci za to!

m

A gdyby ktoś mi chciał przyganić Y rzec, iż ciężkiem miotam słowem:

Nie chcę ia (wiedzcie) xiędza zranić;

Ba, cóż, w ozwaniu się takowem Tyle wam ieno słyszeć trzeba:

Ieśli on był mi miłościwy,

To niechay Jezus, xiążę Nieba,

Takiż mu będzie w żywot żywy!

IV

S® S wogi y sierdzisty,

•ęcey niż mówić się przygodzi,