DSC02396 (12)

Zasię Ma tyska z Orleanu,

Która mi wzięła śrybny pasek.

Ciężką niech grzywnę spłaci panu:

K...a a ona — ieden diasek.

CXXIV

/tern, mistrzowi Lorensowi,

Co ma kaprawe biedne ślepki

Z winy rodziców, iie owi

Dzban ssali w sposób nazbyt krzepki,

Poszew kę mu z mey sakwy daię,

Iżby wycierał ie co rano...

Cienszey materii mi nie staie;

Niech przymie z serca, iak y dano.

cxxv

Item, mistrzowi łanu Kotru,

Co stawał za mnie w tribunale (Talaram jeszcze temu kmotru Winien, nie myślę przeczyć wcale),

Gdy piękna Dyzia ięła skargi Miotać, ii szpetnie ią zelżyłem.

Odmówcie zań zbożnemi wargi Modlitwę, co ią ułożyłem.

BALLADA Y MODLITWA

Ty, oćcze Noe, coś sadził szczep winny,

Locie, coś popił tak zdrowo u skały,

Aże miłości chucie niepowinney Cór własnych imać wręcz ci się kazały (Nie mówię, aby cię za to niesławie),

Archi tryk linie, głowo niezrównana.

Wszystkich trzech proszę, byście chcieli zbawić Puszę dobrego mistrza Kotra lana.

On, co rad piiał naydrogsze y przednie, Chociaby grosz miał wyłożyć ostatni,

Kompah wytrwały, hej, w nocy czy we dnie;

Kubek do pasa przytraczał rzemykiem, Zawżdy napirwszy cisnął się do dzbana; Szlachetne pany, uczciycie tym łykiem Duszę dobrego mistrza Kotra lana.

Często go widział, gdy w spóźnioney dobie Snuł się iak staruch, co w nogach się chwieie; Nieraz na czele guza nabił sobie O próg lub szynku zaparte wierzeie;

Nie było pewnie y w naydalszym kraiu Do wszelkiey bibki lepszego kompana; Wpuśćcież więc, skoro zapuka do Raiu,

Duszę dobrego mistrza Kotra Jana.

Przesianie

Xiążę, zaledwie chwilę przestał doić,

Wraz krzyczał: „Raty, gardziel znów spękana!” Nigdy pragnienia nie mogła ukoić Duszę dobrego mistrza Kotra lana.

CXXVI

Item, chcę, aby Szpaczek Młodszy Mienia! wszelkie me walory:

Radość to mieniąc, móy naysłodszy leżu, byleby kaidey pory Płacił, bez targu ani psoty,

Za trzy talarki dukat ważny,

Za dwa szelągi choć półzłoty;

Kochanek musi bydź posażny.

CXXVII

Item, widziałem w mey podróży,

Że moie biedne trzy sieroty Podrosły y że wiek im płuży,

Toż duch się wzmógł w nadobne cnoty;

V że od Salins do Pariża

49