DSC03289 [800x600]

>. która jest przeznaczona ty lico dla

— -■ ****»> «■=•« Zr*s

_j.Łh • urytkaswnsflMMn W

jkji. — H w ».• rr — roo^cm; *cv I—— >ew« impulic >■ /mian _

"*> kwdy finm inny eta lwMnltMw:Mflw» lut* len

rata (20011. to. z

<rs»* w*edu narna w

|pnry>9Ć. te to. czy dMy ^ i*, cay /autem wicdry _u>^» «zedstawionc na ryuanku M _a Ntotnc jcm ich wy lępowj

ntcanjocrtalnym i r»cr/y -u/y^a v«c w irakctc jej “ ⁴—tc(—inna hgy

_,•« nwali/y fizycznych nolailte tea

><* nocnikach danych czy tcsfc wiedca I ro/pow\*cchniania traci *woją warto<£ i mfaa «C warunkach d/ialanii i rr —ar Z te tjmuje '•C /agadnicniami po/y»krw«Mi aat) w«rło4^ ma wiedza, klóra je*ł w dyspanaj ^fc>ór» je— ^w dyspozycji widu oaćh Matem czasie. Wiedza akluułna maić —et e. natomiast po pewnym czasie scąje sic « szicodliwa. Ozicjc ssę lak np. kiedy znamy te ^ ^ŁcłŁe* ⁿ* podstawie wiedzy hasanryeeą firmy, czyli jesi to utranza naszych tatti »y w dalszych rozdziałach, klasyfikacją zasobów wiedzy z punfcip wi ■z* przedmiotu, szczególnie z zakmu

W* «n W f*«

ja ■ óiihł C. tut«an uz>s »»*

[ wteSkaą u/yic

hI/uKi *a ptyś

!■*»fj cacact. l£»R. Wado doiycMB

•Kt mmm «»> rritlil. licd; SMm mirty od knmrfcMu. Pl"ń rterna decyzyjnego. | tów. Dla pcoMr mai yki yrzyulych sytuacji

*ą u-/ psutrsa*y M aiadie ofAlsą *

te zttzyseczna

łiskiłidj mecz aulM poaw * nuwsdzłć. kwdy hedm ms iem muru huHisli iegn czy «et była wacie, ole

zarządzam* ■ decyzyjnych

do okwtlonej sika czy wt deatyfikneja

W reoacsiu zasobów wiedzy m»*/na wytteńć dwa pndrjtng. luArr ze •ajtoda aa ssodoaaif acta propagatorów, nsdas nazwać: ucbodimn hradycń* •ystt coi wschodnim (jgpohskim).

W pedejlds zachodnim (tradycyjnym) preferuje sac wadze jawną. Po-ttjcic s> jest pcprc/cmowanc m.in. przez H.A. Simona 119941 i P> Druckera JI*S6ł- Wiedze aotoamia ssę z zapisem w bazę riuaay ch różnych postaci tedcy lub łkoonych informacji, np.: wzorów chemicznych, tablic decyzyjnych, kaaf jakodci czy (et innych zestawów reguł postępow ania. Firma kemsułtingowa te¹ Aadencn (A Nunda. 20021 z budowy sformalizowanych procedur laorscaM wiedzy uczyniła podstawową zasadę funkcjonowania. Czy zauo-—ie i trzymanie sic tej zasady przyczyniło sic do jej upadku, to ju2 dlrtrhy probłem?

IX> sprawnego funkcjonowania organizacji niezbędne jest również pedejtda wMhodnle (japoóskic). W podejściu japoóskim. repre/enun* jm m m in. przez L Ncuake i II. T alce ucha ego 12000. s. 251. uważa się. #e wiedza xfomuluowana.

ayrattua w słowach i liczbach, stanowi zaledwie wierzchołek góry lodowej. Krrporacje japońskie ujmują wiedzę przede wszystkim jako wiedzę okrytą. a>h cod. co nie jest wprost dostrzegalne i wyrażalne. Ta wiedza, która ^WT*>'** ⁿ* wartość organizacji, jest wysoce indywidualna i trudna do sfor-■alifrm ima. IMatego trudno ją przekazać lut* podzielić <óę g innymi. Do ■5 kategorii wiedzy zalicza się np.! intuicję, prucrucit. kulturę organizacja.

•    wszystko, czego nie można wyrażać w artefaktach. Ponadto, jak piszą cytowani autorzy, wiedza ukryta jest głęboko zakorzeniona zarówno ^% hływułuałny m działań i u i doświadczeniu, jak i w jednostkowych ideałach. *ar*rtfa-iai.h czy emocjach i tym. co nazywamy, chociaż niezbyt precyzyjnie: .Te trzeba zrobić**.

W zależności od stosowanego w organizacji systemu zarządzania zachodzą •®ky tym systemem a typem wiedzy określone rodzaje relacji (tablica 14). Dla tptucMaia przyjęto dwa podstawowe systemy zarządzania: scentralizowany

*    tkccamli/owany. Celem jest dokładniejsze sprecyzowanie wcześniej postawia-