Ryc. 16. K a c i c e, woj. ciechanowskie. Miecz żelazny (b, c). Milanówek, woj. stołeczne. Miecz żelazny (d). Karabela (e, f). Stegna Gdańska, woj. elbląskie. Przedmiot żelazny (a)
ciem końcowej partii głowni. J. Dunin-Karwicki: Analiza bronioznawezo-metalograficzna 3 mieczy wczesnośredniowiecznych ze zbiorów PMA w Warszawie, „Wiadomości Archeologiczne”, T. KLIII, 1978, s. 170—171, ryc. 4b.
36. KAMIEŃCZYK, gm. Wyszków, woj. ostrołęckie, a) INF. Przekazał w 1973 r. i uczestniczył w akcji wyjazdowej Pogotowia, student Zbigniew Nowakowski, pochodzący z Kamieńczyka. SYT. Materiały ceramiczne, podczas orki wyrzucone przez pług na powierzchnię. POŁ. Płaskie wzgórze wydmowe wśród niskiego terenu, w rejonie ujścia Liwca do Bugu, po prawej stronie drogi bitej, biegnącej usypanym wałem przeciwpowodziowym z Kamieńczyka do wsi Swiniotop. Większą część wzgórza, szer. ok. 50 m i dług. 150—200 m, porasta szkółka leśna, niewielka partia wschodnia znajduje się pod uprawą. Na rozoranej powierzchni widoczne pozostałości obiektów osadniczych w postaci ciemnych plam po ziemiankach i jamach gospodarczych oraz skupiska przepalonych kamieni, węgli drzewnych i polepy. Od strony wschodniej znaczna część wzgórza została wybrana, tworząc pionową ścianę. Pole Stanisława Czerwińskiego i Henryka Krupińskiego. CHAR. Osada (Stan. I). MAT. 1) Ok. 100 ułamków (3,3 kg) ceramiki, w tym kilkanaście fragm. partii górnych i przy dennych naczyń. W większości wylewy o brzegach prostych. Powierzchnie brązowe, mniejszych naczyń gładzone, u większych okazów chropowacone zwłaszcza w partiach przydennych. 2) Narzędzie wykonane na małym wiórze krzemiennym. Dług. 4 cm, krzemień narzutowy bałtycki. KULT. Łużycka. CHR. Późna epoka brązu i wczesny okres epoki żelaza. ZB. PMA nr inw. 2355. LIT. (Jam) — Bogdan Jamrozik: Pradawna osada słowiańska w Kamieńczyku. Krzemienny nóż i ceramika sprzed tysięcy lat p.n.e., „Express Wieczorny” nr 255 (8675), z 26.10. 1973 r.
b) INF. Powtórne zgłoszenie Z. Nowakowskiego, który w 1974 r. przywiózł do Pogotowia materiały z Kamień-czyka-Kolonii Suwiec. SYT. Odkrycie podczas orki wiosennej. POŁ. Pole Tadeusza Kostrzewy, obejmujące płaski skłon wyniosłego tarasu nadzalewowego doliny Bugu. CHAR. Cmentarzysko ciałopalne, na którym systematyczne prace wykopaliskowe przeprowadziła dr Teresa Dąbrowska (Stan. II). MAT. Wg określenia znalazcy materiał pochodzi z 2 zespołów grobowych. 1) Miecz żelazny rytualnie pogięty (Ryc. 17a). 2) Zawieszka okularowa (Ryc. 17b). 3) Obrączka żelazna (Ryc. 17c). 4) Fragm. fibuli (Ryc. 17d). 5) Sierp żelazny (Ryc. 17e). 6) Umbo tarczy (Ryc. 17f). 7) Grot żelazny (Ryc. 17g). 8) Klamra żelazna do pasa (Ryc. 17h). 9) Nożyce żelazne (Ryc. 17i). KULT. Przeworska. CHR. Późny okres lateński, wczesny i środkowy okres wpływów rzymskich. ZB. PMA nr inw. 7172. LIT. (Awer) — Andrzej Wernic: Odkryto cmentarzysko sprzed 2 tysięcy lat na polu rolnika pod Wyszkowem, „Słowo Powszechne” nr 113 (8538), z
13.05.1974, s. 1—2, ilustr. (wa) — Barbara Wardas: Prastare cmentarzysko odkryto pod Wyszkowem, Szczątki urn, groty, miecz rytualny, „Życie Warszawy” nr 112, z
11.05.1974, s. 1, fot. T.(adeusz) Biniewski. (Jam) — Bogdan Jamrozik: Obfite plony odkryć archeologicznych,
238