DSC03477 (4)

Ryc. 33. Otwock — okolice, woj. stołeczne. Siekiera brązowa (b). Róża Stara, woj. siedleckie. Grot oszczepu krzemiennego (a). Siemiątkowo Koziebro dzkie, woj. ciechanowskie. Przepalone paciorki (c). Przęślik gliniany (d). Fragm. grzebieni kościanych (e, f). Sprzączka (g)

tego stanowiska pochodzi szpila brązowa dwutarczowa, znaleziona na drodze w Klaudynie (por. w tym katalogu poz. 39). CHAR. Cmentarzysko ciałopalne, z grobami w obstawie kamiennej. Siady osadnictwa wielokulturowego. MAT. 1) Kilka fragm. naczyń, których stan zachowania wskazuje na celowe obrzędowe potłuczenie, w tym fragm. czarki o prawie kulistym brzuścu, zdobionej ornamentem kreskowym układanym w trójkąty. KULT. Łużycka. CHR. Wczesna epoka żelaza i osadnictwo późniejsze. ZB. PM A nr inw. 8044.

85. PIASECZNO, gm. Cegłów, woj. siedleckie.

INF. Zgłosił w 1973 r. Jan Mistewicz, rolnik we wsi Piaseczno, koło Mińska Mazowickiego. SYT. Znaleziono podczas kopania piasku na niewielkiej wyniosłości, w dużym stopniu rozoranej (zgłoszenie nastąpiło już po fakcie znacznego zniszczenia stanowiska). POŁ. Na polu Jana Mistewicza, ok. 0,5 km od wsi „przed chałupami”. CHAR. Cmentarzysko ciałopalne. MAT. 1) Fragm. partii przydennej grubościennego naczynia, zawierającego przepalone szczątki ludzkie. Powierzchnia zewnętrzna brązowa, obmazywana gliną z bardzo gruboziarnistą domieszką schudzającą. Barwa brązowa. Sredn. dna 12 cm. KULT. Trzciniecka (?). CHR. II okres epoki brązu (?). ZB. PMA nr inw. 7152, (Jam.) — Bogdan Jamrozik:

X-lecie Warszawskiego Pogotowia Archeologicznego. Rewelacyjne odkrycia i znaleziska sprzed tysięcy lat, „Ex-press Wieczorny” nr 193 (8832), z 15.08.1974 r., s. 3.

86. PIOTRO W INA, gm. Kałuszyn, woj. siedleckie.

INF. Zgłoszenie Anny Więch z Piotrowiny w 1973 r. SYT. Znaleziska wystąpiły przy pobieraniu piasku dla celów gospodarskich. POŁ. Niewielka piaśnica, w znacznym stopniu wybrana, na polu Piotra Miklaszewskiego. CHAR. Cmentarzysko ciałopalne. MAT. Grób kloszowy. W piasku na głęb. ok. 40 cm pojawił się klosz, nakrywający ściśle popielnicę przykrytą niewielką misą. Popielnica stała na płaskim kamieniu, wykazującym ślady gładzenia. Celowe obtłuczenie stosunkowo wąskiej szyjki klosza umożliwiło nakrycie przez niego całości. We wnętrzu popielnicy, wśród przepalonych kości ludzkich, znajdowała się szpila brązowa. 1) Klosz jajowaty, górna partia obtłuczona. Powierzchnia słabo chropowa-cona. Wys. 33 cm, średn. brzuśca 29 cm, dna 15 cm. 2) Popielnica dwustożkowata (Ryc. 35a). Powierzchnia gładzona. Wys. 24 cm, śred. brzuśca 22,5 cm, wylewu 15 cm. dna 12,5 cm. 3) Miska stożkowata. Powierzchnia gładzona, Wys, 7 cm, średn. dna 6 cm. wylewu 17 cm. 4) Szpila brązowa (Ryc. 35b). Dług. 11,5 cm. Materiał przekazany przez Annę Więch, uprzednio wydobyty z tego