DSC03808 (6)

60

Poszukiwanie możliwie najlepszego rozmieszczenia uprawnień do decydowania i odpowiedzialności polega na poszukiwaniu punktu równowagi między zaletami (albo wadami) centralizacji i decentralizacji. Punkt ten będzie przesuwał się zależnie m.in. od:

•    wielkości organizacji,

•    stabilności otoczenia,

•    stosowanej technologii,

•    kwalifikacji uczestników organizacji,

•    programu produkcji,

•    fazy cyklu życia organizacji.

6.1.5. WYSOKI CZY NISKI STOPIEŃ SFORMALIZOWANIA STRUKTURY?

Organizacja w wysokim stopniu sformalizowania charakteryzuje się tym, że łączność, wzorce działania i postępowania są zapisane w wielu szczegółowych dokumentach organizacyjnych. Natomiast organizacja o niskim stopniu sformalizowania to taka, w której łączność, wzorce działania i postępowania są zapisane w niewielu dokumentach, charakteryzujących się niewielkim stopniem szczegółowości.

Zaletami wysokiego stopnia sformalizowania są m.in.:

s duża przewidywalność zachowań uczestników organizacji,

•    łatwiejsza koordynacja działań.

Wadami wysokiego stopnia sformalizowania są m.in.:

•    usztywnienie organizacji,

•    przewaga formy nad treścią,

•    degradacja człowieka jako aktywnego i twórczego uczestnika procesów w organizacji.

Zaletami niskiego stopnia sformalizowania są m.in.:

•    duża samodzielność zachowań uczestników organizacji,

•    elastyczność organizacji.