DSCF5646

i zarazą ziemniaka. Na ten okres przypada też przygotowanie plantacji do zbioru, które polega na zniszczeniu naci łącznie z chwastami.

Chwasty są lepiej przystosowane do określonego siedliska niż ziemniaki i zaw-_sZe skuteczniej konkurują o składniki pokarmowe, wodę i światło, powodując straty vv plonach średnio o 10-30%, a czasami nawet o 70%. Ponadto są żywicielami niektórych chorób i szkodników, utrudniają zbiór ziemniaka z pola, zwiększają uszkodzenia mechaniczne bulw oraz pogarszają ich jakość.

Zwalczanie chwastów to różnorodny zespół zabiegów, uzależniony od stanu (składu gatunkowego) i stopnia zachwaszczenia (ilości i masy chwastów). Chwasty powinny być niszczone w fazie ich kiełkowania i wschodów, a więc jeszcze przed wschodami roślin ziemniaka, gdyż wówczas są najbardziej wrażliwe na zabiegi mechaniczne i chemiczne środki chwastobójcze. Gdy chwasty się dobrze ukorzenią, wówczas nawet bardzo intensywne zabiegi nie są w stanie nadrobić zaniedbań pielęgnacyjnych z pierwszych 3-4 tygodni po zasadzeniu ziemniaka. Wybierając określoną metodę pielęgnowania ziemniaka, należy uwzględnić: możliwości techniczne i organizacyjne gospodarstwa, zagrożenie poszczególnymi gatunkami chwastów na danym polu, pogodę (w lata suche skuteczniej niszczą chwasty zabiegi mechaniczne) oraz koszt paliw i środków chemicznych przeznaczonych do zwalczania chwastów.

Zależnie od sposobu niszczenia chwastów i terminu stosowania herbicydów rozróżnia się następujące metody pielęgnowania: mechaniczną zwaną tradycyjną, mechaniczno-chemiczną, chemiczno-mechaniczną i uproszczoną.

Pielęgnowanie mechaniczne rozpoczyna się w okresie od posadzenia bulw do wschodów roślin ziemniaka, trwającym 20-30 dni. Polega ono na 3-4-krotnym obsypywaniu połączonym z bronowaniem broną lekką lub broną chwastownik w odstępach 5-7-dniowych. Jeśli nie można zagregatować obsypnika z broną, to oba te zabiegi należy stosować przemiennie. Pierwsze obsypywanie wykonuje się płytko na około 5 cm, aby nie dopuścić do głębokiego przykrycia, a jednocześnie nie powyciągać posadzonych bulw. Podczas następnych zabiegów zwiększa się głębokość przykrycia bulw do 10-12 cm. Ostatnie przed spodziewanymi wschodami obsypywanie wykonuje się na głębokość około 15 cm, a bronować należy wolno, aby nie uszkodzić kiełków roślin ziemniaka.

Po wschodach do zwarcia rzędów wykonuje się 2-3-krotne obsypywanie bez bronowania. Między pierwszym a drugim obsypywaniem wskazane jest zastosowanie pielnika. Ostatnie obsypywanie powinno zniszczyć pozostałe chwasty, właściwie ukształtować redliny (pogrubić je) oraz zapewnić odpowiednie stosunki powietrzne w glebie. Zabieg ten pobudza także rośliny do zawiązywania większej liczby bulw.

Metoda mechaniczna w praktyce ma jeszcze ciągle podstawowe znaczenie, zwłaszcza na małych plantacjach. Jest jednak często zawodna w latach wilgotnych i o nierównomiernie rozłożonych opadach czy podczas spiętrzenia prac, gdy następuje opóźnianie zabiegów. Stosując tradycyjną metodę pielęgnowania, należy pamiętać, że oprócz działania korzystnego pociąga ona za sobą szereg ujemnych