DSC04036

I i 11 • | |i IM I • M Nllfc 'HI ,HH inN r>;i W 'i :A V N v fu!i i| i|(l    iMIK I Hi

bokoAei prieKracy.ającoj mlejNcmnl !oo m MtdAunkl tuki© wj widoczn© wyi a >nie tm północnym przedpolu Wyżyny Lubolwhlej I Wyżyny Mulu polskiej (lip, t«l, 14). Tuli więc ll^r)i‘liu g mnie a osadów ruądojMtoeońwkleh snu charakter erozyjny. IOporJii, głownio wgłębna, odbywała fi# w okr«-;;u', który, jak można jedynie przypuszezuć, mini warunki klimatyczne wheieiwe eieplejszym piętrom plejftooonu, I TzypuMzezenle to opiera uli;

Fig, 14. Sytuacja noologlcy.nn osadów eoplcjstoccńskich na północnym przedpolu Wyżyny Malopolaklaj (wg K. RUhlogo,

10R2b)

K«n — opoki fantonu, PKi * Pliikl alnukonllowo olijtoconu, Ni — plujki mlooonu, N| — mul ki pllooonu, Ep — piński eoplejstoconu, Mp u — osady mtutoplejitocenu — holooonu

na fakcie, że osady zarówno najmłodszego ooplejstocenu, jak i najstarszego mezoplejstocenu powstały w warunkach klimatu chłodnego, a są oddzielone od siebie okresem, w którym musiała nastąpić znaczna przebudowa i zmiana rzeźby na Niżu Polskim. Odpowiednich osadów z tego ciepłego okresu dokładniej nie znamy, choć można przypuszczać, że powinny one występować w spągu osadów mezoplejstoceńskich wypełniających wspomniane głębokie rozcięcia.

Wyniki dotychczasowych badań prowadzą do wniosku, że materiał, z którego powstały osady eoplejstoceńskie regionu południowomazo-wiecko-podlaskiego zostały przyniesione z południa i ze wschodu, a nawet północnego wschodu (B. Kosmowska-Ceranowicz, 1979), przez rzeki o zmiennej sile transportu. Rzeki te, pod wpływem wielokrotnie zmieniających się warunków klimatycznych i zapewne zmian w rzeźbie terenu, niejednokrotnie zmieniały swój przebieg, wielkość i swój reżim hydrologiczny. Doprowadziło to do wielokrotnej redopozycji osadów eo-płejstoceńskieh, zmian w ich składzie mineralno-petrograficznym i powstania warstw utworów organogenicznych różnych facji, być może przeważnie starorzeczy, a także osadów jeziornych. Utwory te, zawierające szczątki roślinne, świadczą o bardzo różnych warunkach klimatycznych, zazwyczaj trudnych do dokładniejszego odtworzenia, gdyż znaczna ilość ziarn pyłku w nich występujących znajduje się na wtórnym złożu.

Te wielokrotne zmiany w położeniu dolin spowodowały, że osady eoplejstoceńskie są obecnie rozwleczone na znacznym obszarze północnego przedpola wyżyn środkowopolskieh. Stwarzało to wrażenie, że powstały one jednorazowo podczas akumulacji w stożkach płynących z południa rzek. Dokładniejsze badaniu ostatnich lut zdają się jednak wska