DSC04217

Tabela 12.3. Wpływ temperatury tostowania śruty rzepakowej na wartość pokarmową białka (Grala I wsp.,1994)

Wskaźnik	Temperatura tostowania (^QG)"
	90	95	Too
Zawartość lizyny ogólnej, g/100g białka	5,20	4,85	4,33
Zawartość lizyny dostępnej, g/100g białka	4,28	3,84	3(30
Strawność lizyny w jelicie cienkim, %	66,6	66,8	49,6
Przyrosty masy ciała świń, g/dzień	513	461	434
Wykorzystanie białka w % pobrania	37,4	36,4	31 i

rzepaków o dużej zawartości glukozynolanów. Śruta rzepaku podwójnie ulep. szonego powinna być tostowana w warunkach znacznie łagodniejszych, poniża 100°C.

W żywieniu zwierząt przeżuwających białko śrut ogrzewanych intensywni ma większą wartość pokarmową ze względu na mniejszą podatność na rozkład w żwaczu, jednak nie stosuje się zróżnicowania warunków tostowania w zależno, ści od przeznaczenia śruty.

Z powodu dużej uciążliwości i energochłonności procesu ekstrakcji, w nie. których krajach stosuje się obecnie przemysłową technologię wytłaczania oleju z pominięciem ekstrakcji rozpuszczalnikiem. Wytłoki uzyskane po mechanicznym usunięciu oleju są tostowane i ze względu na wyższą zawartość tłuszczu mająwieksa wartość pokarmową niż śruty poekstrakcyjne. W przerobie rzepaku w Polsce stosuje się także wytłaczanie oleju z nasion uprzednio prażonych w temperaturze do lOJt (technologia de Smet) oraz tłoczenie „na zimno" w małych tłoczniach gospodarskich, złożonych z pras ślimakowych. Nasiona ogrzewane są przed wytłoczeniem <k temperatury 40-50°C, a wytłoki nie są tostowane, w związku z czym zachowana jest w nich pełna aktywność myrozynazy i niezmieniona w stosunku do nasra zawartość glukozynolanów (w przeliczeniu na masę beztłuszczową).

Wartość pokarmowa wytłoków otrzymanych za pomocą różnych technolog! jest zróżnicowana, zależy bowiem od zawartości oleju w wytłokach.

12.3.2. Wartość żywieniowa

v 12.3.2.1. Śruta poekstrakcyjna i wytłoki rzepakowe

Udział śruty rzepakowej i wytłoków jest w krajowej produkcji paszy najwid' szy z nasion oleistych. Surowcem są nasiona podwójnie ulepszonego (00) reep^ ozimego, o ruskiej zawartości kwasu erukowego (dopuszczalny poziom do/ł nlejiiTT glukozynolanów (25 |xmol/g masy odtłuszczonej) — najważniej$r| substangi antyodżywczych tej rośliny. W dużych zakładach olejarskich stoso^;

pK||j

rzepakowej

zcanoli, b piku. Boy rzepaku.

Zawart

WŚrudtlć

tozaESgl

nasiennym

Wzwiązki

miśnita i Pasze

sojowa, z spowodoi mieszane! nymdla i Śruta ryboflawi zizepaki stanowić

SfTSŚT

hodowla uwagę z; jestrówi świńmłi uwadze

j0ąqg

energet

nie stos

w żyw