DSC04260

277

U!!kU<

^{, N}    1UJTC

>Klt/.YMKI

NKOIM.KJMTOCRN

j.’,p    112. Profil osadów w

nrzYotworowei cgęści Jaskini

Raj (wg T. Mad«yski©j, 1977)

•/ioiUun    |»olnofnopoUUle: 1 «

ciemnobrunatną glina * ogiadan* nym, nądwletrąąłym chemicznie grotom wapiennym, wypełniająca iigteblenh 1 szczeliny w dnie skalnym, 8 — szarobrunatna gli-na a nadwietrzalym gruzem wa-plennym (regularny poziom w dutej części Jaskini), 3 — nieregularne soczewki ciemnoszarej gliny piaszczystej ze zmienną ilością gruzu wapiennego, 4 — brunatna glina piaszczysta z małą ilością gruzu wapiennego (ciągłą nieregularna warstwa) ze starszym poziomem kulturowym, 5 — szaro płowy, warstwowany mułek piaszczysty (soczewki w pobliżu otworu jaskini), 6 — ciemnobrązowa glina piaszczysta z niewielką ilością gruzu wapiennego, z młodszym poziomem kulturowym,

7 — soczewki czerwonobrązowej gliny z gruzem wapiennym, 8 -^Ą szarobrązowy, warstwowany mułek lessowaty z ostrokrawędzi-stym gruzem wapiennym, 9 — warstwowany, szarobrązowy mułek lessowaty z soczewkami piasku (osady wodne, odpowiadające górnej części tarasu III w dolinie Bobrzyczki). Holocen: 10 — warstwowany piasek drobno-i średnioziaraisty, w dolnej części jasnożółty (10-1), a w .górnej (10-n) ze znaczną domieszką humusu, U — skorupa naciekowa

Paleolithic site..., 1974; M. Kaczanowska, 1974; L. Lindner, J. J. Braun, 1974) można sądzić, że reprezentują one dolną i środkową część zlodowacenia północnopolskiego, zapewne do końca interstadiału brorup, poprzez cykl lessotwórczy środkowej części zlodowacenia, aż do następującego po nim złagodzenia klimatu.

Według T. Madeyskiej (1977) osady jaskini Raj można podzielić na serię gruzowo-gliniastą (fig. 112, warstwy 1—8) leżącą na dnie skalnym oraz serie wyraźnie uboższe w materiał gruzowy, składające się z warstwy mułowej (9) i piaszczystej (10), przykryte węglanową skorupą naciekową (11). Licznie zachowane w tych osadach szczątki gryzoni informują (fig. 113), że najniższe warstwy (1—*3) mogły być akumulowane w schyłkowej części interstadiału brorup, gdy w okolicy jaskini panowało jeszcze środowisko łąkowo-leśne z bobrem (Castor fiber Linnaeus) i nornicą rudą (Clethrionomys glareolus (Schreber)). W warstwie 4 brak zupełnie form leśnych (fig. 113), co świadczy, że w rejonie jaskini musiała zapanować tundra łąkowa lub krzewinkowa zwiastująca początkowy moment pełni zlodowacenia. W warstwie tej znaleziono zabytki krzemienne (345 wyrobów, w tym 65 narzędzi) określone jako starszy (dolny) poziom kulturowy (M. Kaczanowska, 1974) oraz szczątki konia (Eąuus cdballus Linnaeus), renifera (Rangifer tarandus Linnaeus), noso-