DSC04273

200 1 •TflATYC MAKIA P**8ARY WYMTięPOWANIA

Fig. 116. Profil lessu w cegielni w Głogówku (wg J. Cegły)

A — profil litologiczny: I — less górny z górnym horyzontem soliflukcji, II — less soliflukcyjny (dolny poziom soliflukcji), III — less oglejony, IV — pokład z lessem dolnym w stropie, leżącym na zaburzonych osadach piasz-czysto-pyłowych. b — charakterystyka sedymentologiczna: l — strefa działania postglacjalnych procesów glebowych, 2 — struktury soliflukcji, 3 — struktury deformacyjne, powstające w ruchomych poziomo układach niestatecznego warstwowania, 4 — struktury deformacyjne, powstające w nieruchomych poziomo układach niestatecznego warstwowania, 5 — • struktury spływu powierzchniowego, 6 — sedymentacja fluwioglacjalna, 7 — wyraźna granica oddzielająca osady, 8 — strefowe przejście pomiędzy różnymi osadami

została część tego górotworu podlegała podczas zlodowacenia warunkom środowiska peryglacjalnego.

Wyjątek stanowią wyższe części Karkonoszy, gdzie rozwinęły się lokalne zlodowacenia górskie. Świadczą o tym pokrywy i młode cechy rzeźby tej części Sudetów, zachowane cyrki lodowcowe i nisze niwalne. Inną pozostałością po zlodowaceniach górskich są moreny końcowe i stożki fluwioglacjalne. Wały morenowe, złożone z pokaźnych bloków i gruzu skalnego, znajdują się w pobliżu źródliskowej części Łomnicy. Jest to osad lodowca, który był alimentowany przez pola firnowe położone w kotłach Dużego i Małego Stawu. Jego długość wynosiła 2,5 km. Mimo tych niewielkich rozmiarów uważa się go za największy lodowiec Karkonoszy. Kocioł Dużego Stawu jest zamknięty przez stosunkowo wysoki wał morenowy. Nierównomiernie rozmieszczone moreny uwarunkowały powstanie kilku jezior karkonoskich.