DSC04694 (2)

_M4wi«c    «* ^{lu<ł3rie 30x4}

Zapomnieli o sierotach! .

Lccx ksiądz, co Boga uwozi mo | ocieka z Nim m bramy?

Tego my jeazcze nic znamy W Polsce od dawnego wieku!

A co ty wiesz? ty. człowieku!

Czy Bóg nie cbcc zostać z nami oo I patrzeć jak umieramy?

I karmić sakramentami?

1 dusz naszych wszelkie plamy Krwią swoją obmywać drogą?

A co ty wiesz? czyli trwogą f* Wlożon do twoich zanadrzy

Duch sakramentów nie zadrzy?

• I me zlęknie się tych kości.

Gdzie żaden już duch nie gości? —

A co wiesz? czy tajemnice jl Po sakramentach zamknięte Nie pierzchną by gołębice,

Nie zlecą się w jedno święte Miejsce, gdzie były już miecze,

A teraz jest pokój Boży — ^m W to biedne serce człowiecze,

W moją pierś, co się otworzy Pełna radośnej boleści 1 wszystkie! wszystkie pomieści!

Nic — Boga nie weźmiesz zgoła, ii Boć to nie jest tobie dane...

Oto idę do kościoła,

Sakrament a porwę w dłonie | pójdę — i śród kuł staną.

KS. PRZEŁOiOKY

Temu księdzu na ambonie Tumanić ludem żaka tą.

■ H    ludrm zakuty ~~ nic pozwolę okłamywać ludu

Wychodzi

KS- marek

Idźcie! idźcie! — i ja w Barze Z ostatkiem ludu zostanę.

Zbiorę całą moją rzeszę,

Tęcze moje chorągwiane 695. Na miejskich wałach rozwieszę I odprawię nabożeństwo Święte do krwawego krzyża:

A Pan, co ludy uniża,

Da mi tryumf — lub męczeństwo 700 I swoją wolą pokaże.

Wychodzi z resztą szlachty. Wchodzi ŻYD RABIN

RABIN

Teraz my tu gospodarze.

Zamiećmy izbę po panach.

Nu — jest zysk na tych dywanach.

Kto zyska, a kto też straci 705 Na tej to konfederacji —

A Moskal dywany kupi. —

Judyt! Judyt! — hejne! hejne!

Wola tlo drzwi bocznych. Wchodzi JUDYTA

RABIN

Nu, co ty, szejne morejne, Zapłakana? — Szlachcic głupi 7io nagadał się i wychodzi...

A mnie pan marszałek dobrodzićj Nie zapomniał! pan kochany! Podarował mi dywany.

Nu! czemu ty, głupia, szlochasz?

w. 700 I swoją wolą pokaże (starop.) jj stara forma biernika.