DSC04717 (2)

I piechotny bagnet świta!

Ty zdrajczyni!

JUDYTA

Ja Judyta!

Wchodzi do karczmy.

KOSAKOWSKI

Bojwile — miasteczko wzięte.

Czyńmy to, co jeszcze można.

⁶⁶⁰ A ty, co wydała święte Kościoły, furio bezbożna!

Przysięgam ci, że powrócę,

Za włosy, ciebie pochwycę I w żar płomienisty rzucę,

⁶⁶⁵ I spalę jak czarownicę,

I strzaskasz się jak suchy pień.

Gdzie mój koń? — To sądny dzień!

Bojwił i Kosakowski wychodzą. Z karczmy wychodzi KRECZETNIKOW moskiewski, SUW ARÓW, oficer, ADIUTANT i moskiewskie wojsko.

KRECZETNIKOW

Tak się przez Żydów każde miasto bierze.

Suwarów, weźmij z sobą sotko ludzi ^ I od klasztoru postaw tak żołnierze,

Aby schwytali księdza cudotwórcę.

Ten mózg, co twoje dziś rękawy brudzi,

Krew, koralowej podobna paciorce,

Którać na czole błyszczy — bestio dzika!

|P Zrobiły z ciebie dzisiaj pułkownika.

SUWAROW

Sława Rosjanom!

Odchodzi.

KRECZETNIKOW

Gdzie jest pan Branecki?

ADIUTANT Gada z karczmarką.

[ CK! prowadząc za ręką JUDYTĘ, już ubraną _wchodz‘ ^BHdnio, W pięknym Żydowicy stroju.

branecki

jak

uprze-

Na honor szlachecki! • ;«rei nie widziałem jędzy.

pa*⁶⁰¹ „a ziemię złoto,

Jaworek, z bladej twarzy popiołów błoto °^bt® Lała w klejnotach I stoi    _{dy r0}zwachlarzy

jak P^aW’

Ogony-

TI IDYTA

j^_u_wy w namiotach

⁶⁸ Mieli od mojego sługi pokazany ten loch długi,

Idący tu do piwnicy.

Teraz wy jak na gościnie ów u rabina Żydowicy.

Szanujcie ludzkie żywoty.

Niech tu żadna krew nie płynie, Niech tu nie grzmią żadne grzmoty, Bo...

BRANECKI

Bo i cóż?

«s

Bo ja pros BR

Tę Lrośh ‘”^stancię wnoszę ^pr°śbę do jenerała,

t