14)
14)
to. hm i Heleny. 1910.
m
i IW r. W w 901*. w sytuacji wywincgo już nużenia powielanymi kmmi gghacpo acogotytu. próbowaao znaleźć dla polskiej architektury inkq w*t drofi rozwoju
Mp tteKW tego zjawiska byt renesans form romańskich, wcześ-p ripwtych pr® ocogotyi Motywy romańskie traktowane byty przy tyta • psik tm&ą syntetyczny, bliski już stylistyce wczesnomodernistycznej. hnm bito pojawienie się w polskiej architekturze masyw-
aycb fen brukowanych pod wpływem architektury nadreńskiej. W tya ftyh tnenoao dwie budowle aa terenie Wielkopolski, których twórcami Igi dwą lytaatai w Berhaie bracia, kościół w Jutrosinie (1900) auto-rm Trema ftfrtonhitgo (18Ó4-1908) oraz w Ostrowic Wielkopolskim (od m amorowa Syłwerei Pajiderskkgo (1876-1953). T. Pajzdcrski, który i Mir. meszkal w Warszawie, przeniósł ten styl na ziemie wschodnie lasy kościół św św. Szymona i Heleny w Mińsku Litewskim (1910; otoaa Bńłons), o masywnej ceglanej bryle - przez co nazywany tam jest jbbioaym kosooka" - i mona wieżami. Podobne masywne formy hapz cechy imdnbe i gotyckie prezentował kościół w Wotezkiewiczach aa Mmoanme wybudowany w lnach 1902-1903 przez Henryka Gaya.
■AT.
Odmiennie prezentował uę obraz architektury sakralnej w Galicji, gdzie uf* przełomu wieków utrwaliły dominację „stylu prajkiowego" o charakterze ^ańsko-gotyckim. Kooccpqi „gotyku rnsjano-bahyckiego", już wcześniej pyiykowanej przez środowisko krakowskie, architekt, i równocześnie badacz ^ńownictwa średniowiecznego, Jan Sas Zubrzycki pradwKawił pojecie „stylu Ondwiilańskicgo,\ który opierać aaę miał aa charakterystycznych formach gotyku Krakowa i Małopolski, łączonych także z elementami romańskimi.