| Socritis in gen fum variique sęrmónes a Platdi^ imhjjortąiitatj tradl Mm | SoeriUe li t tćra nu(la jelict&lic&T. 6ievis a natura nobiś^ita,data mthona ^encrrdćfitae vitać, son pi tern a (Cicero).
tradfti sunt est, 'at
Jj
' ftimum^rat, dein<^e philosophari \śeneca). Quaji jji d(il fgu£t,^łóIe4? A,f i aetó tdorftur (Pmitkf). Ńoń amnis tnórfat: (Horatius). Tn blbfiothecis ldqu^n-°r'> 'tufde/unctórunf immórtjfes inimae (Ptinius), Audentes fortunS'"itóa.t'Xver^ gifius). Sapere auso. Auminultk, Tóljuere pauca! Non progredi est regrśdi,
^6 v -• - ■ '>■■■■
^^^łłHę 'ęo^sii 1
DE SOCRATE
(secundura Yaterium Maximum et Marcum Tullium Ciceronem)
Socrates quinto a.Ch.n. (antę Christum natum) saeculo vixit. Qui non soium hominum opinione, sed etfam oraculo Ap o 11 mis sapientissunus iudicatus est.
Graecdrum płtilosóphi, qui antę Socratem vixerant, imprimis origmem mundi expiicare conati sunt. Thales aąuam, Anaximenes aerem, Heraclltus ignem initfum omnfum rerum arbitrati sunt.
Socrates primus intima condiciónis vitae humanae scrutari coepit. Itaque philosopiua a Socrate de caelo devocata est, ut Cicero ait, et in urbibus
collocata et in domos inducta (est).
Socrates parens philosophlae iure did
'i
■§cire (se)/i
\
SENTENT1AE
Sicjtg c4 (^tni.JWnffiius) c,Jrj(2
Omńła Bugjmtfó, nu mtenf,
JFoftes creantur forfibifs ęrbq^v. (Horatius) ^ JhtfcfiJtt decorum ćgtpro'jp^fria móri. flfton&us); iMuddrrua- lefifręs. Sgfc noitriś ut&hur awu^Óvidius)
ĆWICZENIA
I. Zamień na stronę bierną zdania: ludos spectamus. Finis coronat opus. Audentes fortuna iuvat. Cicero orationes multas acripsit. Plato Soerads sermones tradidit
2. Określ formy poniższych czasowników i przetłumacz na j. polski: sanaris, sanaberis, sanaverunt, sanati sumus, sanate, sanari, sanavisds; loqui, loąuere, locuti sunt, loqueris, loquar, nasdtur, natus est.
3. Utwórz 2 os. l.p. wszystkich czasów trybu indicatim strony czynnej i biernej od czasowników: muto, moneo, trado, audio.
4. Zamień na stronę bierną tego samego czasu następujące czasowniki: scribit, aget, audiverant, explicabat, inducam, devocavimus.
5. Wiedząc, że polskie wyrazy: kongres i agresja pochodzą od łacińskich czasowników: congredior, congredi, congressus sum (spotykać się z kimś) i aggredior, aggredi, aggressus sum (napadać na kogoś) podaj czasowniki, od których zostały utworzone rzeczowniki: progres, progresja; regresja, dygresja, ingres.
Zaimek względny qui, quae, quod. Zaimki wskazujące. Zaimki nieokreślone. Przymiotniki zaimkowe.
XI.
LECTIO
UNDECIMA
Publilii Syri sententiae: Bis dat, qui cito dat. Lex universa est, quae iubet naści et mori. Malum est consilium, quod mutari non potest.
Quod nocet, docet. Non qui parum habet, sed qui plus cupit, pauper est (Seneca). Qui pro quo? Quorum (praesentia sufficit). Carum est, quod rarum est. Condicio sine qua non. Quod quisque didicit, docet. Suus cuique mos est |Terentius). Suum cuique (Cato Maior).
Cui bono (est vel fuit, is auctor est). Id est (i.e.). Ea vita beata est, quae est eadem honesta (Cicero). Idem (id.). Idem per idem. Si duo faciunt idem non est idem (Terentius). Non omnes eadem mirantur amantque (Horatius). Ibidem (ibid.).
Hic spinas colligit, ille rosas. Tempóra mutantur et nos mutamur in illis. Ad hoc. Hoc tempóre. Historiam nescire hoc est semper puerum esse (Cicero). Eo ipso. Praeclarum est illud praeceptum oraęuli Delphici: Nosce te ipsum!, Medice, cura te ipsum! Se ipsum vinęere difficile esf. lift hoSftms decus ingenlum, jic ingenfi ipsius lumen est eloguentia (Cicero). j• - - Unus pro multis. Unius vox, nullius^ymc. Amicus, es) tamquam ąjter idem (Cicero). Alter alterum doęet. Nullum maWf &$Jułe afrquo bono (Plinius) Ignóti nulla cupido (Ovidius).
W . .. /
/w
* 0