DSC08119 (2)

⁶ Więc rozruch w domach, w karczmach, na każdej ulicyi Piotra wójt utrzymywał, Jędrzeja ławnicy.

Za mężami szły żony, za starszymi dzieci,

Przeniósł się wreszcie rozruch od mieszczan do kmieci, 1 Wojna zatem i o to przez lat kilkanaście —

¹⁰ Piotr krzyczał: „Gaście ogieńl" Jędrzej: „Ogień gaście|1

4. FILOZOF

Zaufany filozof w zdaniach przedsięwziętych

Nie wierzył w Pana Boga, śmiał się z wszystkich świętych.

Przyszła słabość, aż mędrzec, co firmament mierzył,

Nie tylko w Pana Boga — i w upiery wierzył.

5. ZWIERZĘTA I NIEDŹWIEDŹ

Pod lwem starym ustawną prowadziły wojnęj Młody, że panowanie obiecał spokojne,

Cieszyły się zwierzęta. Niedźwiedź cicho siedział, Spytany, czego milczy, wzręcz im odpowiedział:

⁵ „Zatrzymajmy się jeszcze z tą wieścią radosną, Aż młodemu lewkowi pazury urosną".

6. STRUMYK I FONTANNY

Impet wody w fontannach gdy ogromnie huczał,

Strumyk blisko płynący zazdrościł i mruczał.

w. 6 W dawnej administracji wójt był zwierzchnikiem miasta (lub w i sprawował władzę sądową w pierwszej instancji. Jego radę nowili ławnicy, którzy w czasie rozpraw sądowych dawali głosy lub przeciw wnioskowi wójta. Sytuacja przedstawiona w bajce lega na różnicy zdań między wójtem a „ławą", przy czym prl miot sporu jest śmiesznie błahy.

4. FILOZOF

w. 1 przedsięwzięte — wymyślone przez siebie, niesprawdzalne.

Pękły rury, co wody hojnie dodawały Strumyk płynął jak pierwej, fontanny ustały.

⁵ Nastąpiła po żalu radość niewymowna,

; Poznał, że kunszt naturze nigdy nie wyrówna.

7. SKARB

Znalazł skarb człek bogaty, widział to ubogi;

Gdy więc bluźni Opatrzność, skarży się na-bogi,

[ Rzekł mu Jowisz: „Poczekaj, co się dalej staniel"

Wtem ów bogacz skończywszy skarbów odkopanie . s Przenosił je do domu; a że dźwigał w nocy,

Wpadł w chorobę z niewczasu i umarł z niemocy.

„Bierz tę zdobycz — rzekł Jowisz — a nie sądź z pozorni Karze czasem Opatrzność, gdy przyczynia zbioru".

\    8. TALAR I CZERWONY ZŁOTY

Talar, zwierzchnią postacią swoją okazały,

Gardził czerwonym złotym, dlatego że mały.

Gdy przyszło do zmieniania, nie patrzano miary:

Złoty pieniądz, choć mały, wart był dwa talary.

9. NIEDŹWIEDŹ I LISZKA

Rozumiejąc, że będzie towarzyszów bawił,

Niedźwiedź, według zwyczaju, nic do rzeczy prawił.

6.    STRUMYK I FONTANNY

w. 6 kunszt — sztuka, dzieło rąk ludzkich.

7.    SKARB

w: 6 niewczas — zmęczenie, w. ,8 zbiór, majątek, bogactwo.

8.    TALAR I CZERWONY ZŁOTY. Talar — dawna polska moneta srebrna, wartości 8 złotych polskich; czerwony zloty — dukat, dawna polska moneta złota, wartości 16 złotych polskich.

9.    NIEDŹWIEDŹ I LISZKA. Liszka — lis. w. 2 nic do rzeczy — niedorzecznie.