K �jna DIALEKTY POLSKIE7

guły jednak nie wsi, lecz znane chyba każdemu i łatwe do odszukania na każdej mapie administracyjnej miasta powiatowe, leżące w pobliżu granicy branej pod uwagę cechy. Dokładniejszą lokalizację zjawisk gwarowych podajemy zamieszczając w nawiasie nazwę najdalej wysuniętej wsi z daną cechą. Wyznaczając tak zasięgi cech dialektalnych rezygnujemy z rozstrzygania, czy na wyznaczonym tymi izoglosami terytorium omawiana innowacja występuje konsekwentnie, czy też spotykamy ją tylko w niektórych punktach, u niektórych informatorów względnie w niektórych wyrazach lub pozycjach. Tymi szczegółami zajmuje się dialekto-grafia i do nich staramy się odsyłać czytelnika za pośrednictwem zamieszczanych w tekście skrótów (ich rozwiązanie na końcu, zob. s. 267) prac materiałowych i opracowań teoretycznych. Te odnośniki nie są i być nie mogą wyczerpującym przytoczeniem całej literatury naukowej. Podręcznikowy charakter pracy nic pozwala bowiem odesłać czytelnika do wszystkich źródeł i opracowań, które dotyczą poszczególnych zagadnień. JTio chcielibyśmy jednak rezygnować z okazji choćby dorywczego kierowania jego uwagi na te najważniejsze pozycje literatury naukowej, w których znajdzie on istotne uzupełnienie materiałowe, poszerzenie wiadomości względnie ułatwiające osiągnięcie tych celów szczegółowe wskazówki bibliograficzne. Praca niniejsza powinna bowiem nie tylko ułatwić językoznawcom i innym badaczom procesów formowania się i różnicowania właściwości etnotwórezyeb poznanie dotychczasowych osiągnięć dialektografii i dialektologii polskiej oraz zestawienie syntetycznie pojętych faktów i wniosków dialektologicznych z danymi historycznej ęzy-kowymi, onomastycznymi, ogólno językowymi itd., ale także ukazać perspektywy dalszego pogłębiania i uzupełniania tej wiedzy.

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
K ?jna DIALEKTY POLSKIE78955 153 (zoli. 25C) nie typem kontynuantów, lecz zasięgami. Poza -wymienion
K ?jna DIALEKTY POLSKIE7897 10(1 artykulacji każdego d jak cl, które miało na tyle przedni charakter
K ?jna DIALEKTY POLSKIE7891 100 kaszubskich, ■wielkopolskich oraz częściowo przynajmniej śląskich i
K ?jna DIALEKTY POLSKIE78921 119 kontynuanty miękkich wargowych; karp/, "karpi, pa fi lub pa/,
K ?jna DIALEKTY POLSKIE78933 131 nego z przez -k notowano sporadycznie u jednej, 81-letniej iuformat
K ?jna DIALEKTY POLSKIE78968 166 z charakterystycznym dla Pomorza, brakiem metatezy (zol), s. 67), m
K ?jna DIALEKTY POLSKIE78974 172 ale i jakością artykulacji, ponieważ jest ono bardziej tylne i obni
K ?jna DIALEKTY POLSKIE78983 181 ■wały realizację fonemu [oj, zwłaszcza w wypadkach, gdyby miało doj
K ?jna DIALEKTY POLSKIEz863 Mapa 33. Kontynuanty stpol.h (= pochylonego a) Obszary gwar przynajmniej
K ?jna DIALEKTY POLSKIEz867 CMapa 37. Zastąpienie ©(-‘eT) przez fe w typie ńese metłe Ustalenie się
K ?jna DIALEKTY POLSKIEz894 NOSZCZl 0lkus2 BMapa 64. Ustalenie się twardej wargowej w temacie praes.
K ?jna DIALEKTY POLSKIE78927 125 nictwem raniej lub bardziej zmiękczonych wariantów k g. To zmiękcze
K ?jna DIALEKTY POLSKIE742 52 Przesunięcie dużej masy Słowian przez Karpaty i kraje naddunaj-skie na
K ?jna DIALEKTY POLSKIE750 00 2. i 6 , ^ *A*, sg przed L (da& <?8, a nie &a
K ?jna DIALEKTY POLSKIE773 nie uważamy za pochodną języka ogólnopolskiego, lecz odwrotnie (zol), s.
K ?jna DIALEKTY POLSKIE778 88 ewolucji wokalicznego systemu przedstawia tablica IV na s. 87. W niekt
K ?jna DIALEKTY POLSKIE784 94 nią spółgłoskę /, -wymienione później na ir, ir. Dzięki temu w niekt
K ?jna DIALEKTY POLSKIE789100 198 kontynuantach -ą, stało się przyczyną rozłożenia nosówki nie tylko
K ?jna DIALEKTY POLSKIE78914 112 nieraz podobne błędy w zakresie liiperpoprawnego mazurzenia, nie ro

więcej podobnych podstron