00
2. i'6', ^ *A*, sg przed L (da&'<?8, a nie &mć£, dr(zfc).
3. 5' ^ i po i b Ä™ f (vbi'b, a nie wbs'b).
i. I epentetyezne tylko w morfemach nagłosowych (phijo, Unii, a nie ■we "wszystkich pozycjach występowania f/ V m' w', np. zeml'a, 1'ubl'ę).
5. -£3 w nom. pi., ac-e. pi., gen. sg. tlvś'$3 oraz ace. pl. konl(3 (a nie dui‘e, lcon'ę).
6. Zastąpienie końcówki instr. sg. -omb przez -bim {wozbrnt,).
7. Wytworzenie się końcówki nom. sg. m., n. part. praes. act. -a (reku, nesa, a nie reJcy, nesy).
8. Rozwinięcie się ort-, ólt- w rot-, lot- (rola : radio).
9. c' o — *■' d’ <j, d{), Jct' (wćc'a, mefa, a nie ćj; 6 j; Ój; Si’, id').
10. ZastÄ…pienie tb przez tb+nb.
11. ZastÄ…pienie 6'bto przez co gen. sg. Pbso.
12. Ustalenie się końcówek złożonej odmiany przymiotnikowej gen. i dat. sg. m., n. -ego, -emu przez analogię do jego. jemu (a nie togo, tomu).
13. Spójnik czasowy z przyrostkiem -dy (a nie -da).
14. Spójnik celowy aby.
15. Tendencja do unieruchomienia akcentu.
16. Tendencja do ścieśnienia samogłosek długich itd.
Plemiona zachodniosłowiańskie nie zdołały jednak zróść się w jednolitą i zwartą grupę etniczną, której cechą byłoby ustalenie się i dalszy jednolity rozwój ogólnoctnicznego prajęzyka zaehodnioslowiańskiego. 251© sprzyjały temu w wielu wypadkach warunki zewnętrzne. Przodkowie późniejszych zachodniosłowiańskich ugrupowań językowych czy dialek-talnych, rozprzestrzeniając się między Bugiem i Odrą oraz dalej na zachód i południe, oddalali się i izolowali od swych współplemienników, osiedlali się w odrębnych częściowo warunkach fizjograficznych i gospodarczych, asymilowali obcojęzyczną ludność lub zetknąwszy się z obcą i odrębną kulturą zaczęli nią przesiąkać. W dodatku zmuszeni byli wytwarzać odrębne organizacje administracyjne, polityczne czy militarne. Skutkiem tego w obrębie poszczególnych ich ugrupowań plemiennych zaczęły się wytwarzać odrębne cechy etniczne i pojawiać się właściwości gwarowe, przynajmniej w zakresie słownictwa i fonetyki, wywołane specyficznymi warunkami bytowania i odrębnymi tendencjami rozwojowymi. Pogłębianie się tych tendenc ji w narzeczach poszczególnych jednostek politycznych czy etnicznych prowadziło do powstawania innowacji dialektalnyeh, obejmujących języki nie wszystkich plemion zachodniosłowiańskich, lecz poszczególnych ich zespołów. W pewnych wypadkach innowacje dialektahie upowszechniały się nie tylko w języku odlaniu ludnościowego, w którym się ta cecha wytworzyła, ale pojawiały się także na terytorium sąsiedniego ugrupowania. Przyczyną tego mogły być albo bezpośrednie kontakty